Πιθανοί πολλοί από εσάς γνωρίζετε για την ψεύτικη πανδημία γρίπης A / H1N1. Εμείς στο Corvelva μίλησε για αυτό στο άρθρο "Πτηνά: Μια εφευρεμένη πανδημία«Αλλά επικεντρώσαμε κυρίως το φάρμακο Tamiflu και, φυσικά, ο κατασκευαστής La Roche σχετικά με την «πανδημία του 2006, πτηνά». Ας μιλήσουμε για τη συνηθισμένη ιστορία, μολύβι και ανασυγκρότηση, φάρμακο που εγκρίθηκε χωρίς μελέτες, χρήματα, πολιτική και ρυθμιστικά όργανα τουλάχιστον επιφανειακά.

Σήμερα πήραμε τον κόπο να διαβάσουμε όλα τα έγγραφα από την κοινή έρευνα του British Medical Journal και το Γραφείο Διερευνητικής Δημοσιογραφίας και αποφασίσαμε να γράψουμε ένα νέο άρθρο με τίτλο "A / H1N1: Μια πανδημία που αγόρασε η Roche και η GlaxoSmithKline" ελαφρώς διορθώνοντας την έλξη σε σύγκριση με το προηγούμενο άρθρο.

Όπως είπαμε, η British Medical Journal και το Γραφείο Διερευνητικής Δημοσιογραφίας τον Ιούνιο του 2010 δημοσίευσαν αυτήν την έρευνα, η οποία δημιούργησε ιδιαίτερα ανησυχητικά γεγονότα. Οι κορυφαίοι επιστήμονες που συμβούλευαν την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας να σχεδιάσουν μια πανδημία γρίπης είχαν κάνει αμειβόμενη εργασία για τις φαρμακευτικές εταιρείες που έκαναν χρήματα από τον οδηγό που ετοίμαζαν. Αυτές οι συγκρούσεις συμφερόντων δεν κοινοποιήθηκαν ποτέ δημοσίως από την ΠΟΥ και ο ΠΟΥ έχει υποβάλει έρευνες σχετικά με τη διαχείριση της πανδημίας A / H1N1 ως «θεωρίες συνωμοσίας».

Όλα ξεκίνησαν στις 11 Ιουνίου 2009, όταν η δρ Margaret Chan, γενικός διευθυντής της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

"Συναντήθηκα με τους κύριους εμπειρογνώμονες της γρίπης, τους ιολόγους και τους υπαλλήλους δημόσιας υγείας, σύμφωνα με τις διαδικασίες που θεσπίστηκαν στους Διεθνείς Κανονισμούς Υγείας. Ζήτησα συμβουλές και βοήθεια από μια επιτροπή έκτακτης ανάγκης που δημιουργήθηκε για το σκοπό αυτό: με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία και αυτές οι αξιολογήσεις εμπειρογνωμόνων, τα επιστημονικά κριτήρια για μια πανδημία γρίπης έχουν επιτευχθεί ... Ο κόσμος είναι τώρα στην αρχή της πανδημίας γρίπης του 2009 ».

Η έρευνα του BMJ / The Bureau αποκαλύπτει ένα σύστημα που αγωνίζεται να διαχειριστεί την εγγενή σύγκρουση μεταξύ της φαρμακοβιομηχανίας, της ΠΟΥ και του παγκόσμιου συστήματος δημόσιας υγείας, όπου όλοι αντλούν από την ίδια ομάδα επιστημονικών εμπειρογνωμόνων. Αυτή η έρευνα αποκάλυψε στοιχεία που δημιουργούν ανησυχητικά ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο ΠΟΥ διαχειρίστηκε συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ των επιστημόνων που πρότειναν τον πανδημικό σχεδιασμό και τη διαφάνεια της επιστήμης που βασίζεται στις συμβουλές του προς τις κυβερνήσεις.

• Θα ήταν σκόπιμο η ΠΟΥ να ζητήσει συμβουλές από εμπειρογνώμονες που είχαν δηλώσει οικονομικούς και ερευνητικούς δεσμούς με φαρμακευτικές εταιρείες που παράγουν αντιιικά και εμβόλια γρίπης;
• Γιατί ήταν ο σημαντικός οδηγός της ΠΟΥ που συντάχθηκε από έναν εμπειρογνώμονα για την αντιμετώπιση της γρίπης, ο οποίος έλαβε πληρωμή για άλλες θέσεις εργασίας από τη Roche, κατασκευαστές Oseltamivir και GlaxoSmithKline, κατασκευαστές του Zanamivir;
• Γιατί η σύνθεση της επιτροπής έκτακτης ανάγκης από την οποία ο Chan επεδίωκε την καθοδήγηση παραμένει ένα μυστικό που είναι γνωστό μόνο σε εκείνους που βρίσκονται μέσα στον ΠΟΥ;

Το μόνο σχόλιο στις ερωτήσεις που θέτει η έρευνα, από τη Δρ Margaret Chan, γενικό διευθυντή της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, ήταν «Συνωμοσίες».

Οι αρχές

Οι δρόμοι για κριτική από το Συμβούλιο της Ευρώπης μπορούν να αναχθούν στο 1999, ένα κρίσιμο έτος στον κόσμο της γρίπης. Τον Απρίλιο του ίδιου έτους, WHO, τόνωσε από το ξέσπασμα τουγρίπη των πτηνών το 1997 στο Χονγκ Κονγκ, άρχισαν να οργανώνονται για μια φοβισμένη πανδημία. Έχει αναπτύξει ένα βασικό έγγραφο, σχέδιο πανδημίας γρίπης: ο ρόλος της ΠΟΥ και κατευθυντήριες γραμμές για τον εθνικό και περιφερειακό σχεδιασμό.

Το πρώτο σχέδιο ετοιμότητας για την πανδημία γρίπης της ΠΟΥ ήταν σαφές στην κλίμακα κινδύνου που αντιμετώπισε ο κόσμος το 1999:

«Είναι αδύνατο να προβλέψουμε πότε θα μπορούσε να συμβεί μια πανδημία» Θα έπρεπε να εμφανιστεί ένας πραγματικός ιός πανδημίας της γρίπης που συμπεριφέρθηκε όπως το 1918, ακόμη και αν ληφθεί υπόψη η πρόοδος της ιατρικής από τότε, αναμενόμενο κόστος της ασθένειας και του θανάτου »

Η R Snacken, η J Wood, η LR Haaheim, η AP Kendal, η GJ Ligthart και ο D Lavanchy συμμετείχαν στη σύνταξη αυτού του πρώτου εγγράφου, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιστημονική Ομάδα Εργασίας για την Γρίπη (ESWI). Αυτό που δεν αποκαλύπτει αυτό το έγγραφο είναι ότι το ESWI χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από τη Roche και από άλλους κατασκευαστές φαρμάκων κατά της γρίπης, ούτε ότι ο René Snacken και ο Daniel Lavanchy συμμετείχαν σε χορηγίες του Roche το προηγούμενο έτος.

Δρ Ο Snacken εργάστηκε στο βελγικό υπουργείο Δημόσιας Υγείας όταν έγραψε μελέτες σχετικά με αναστολείς νευραμινιδάσης για διαφημιστικό φυλλάδιο της Roche. Και ο Δρ. Lavanchy, εν τω μεταξύ, παρά το γεγονός ότι ήταν υπάλληλος του Π.Ο.Υ., εμφανίστηκε σε ένα συνέδριο που χρηματοδοτήθηκε από τη Roche το 1998. Ο ρόλος του τότε ήταν στον τομέα των ιογενών νόσων του ΠΟΥ.

Το 1999 άλλα μέλη προσχώρησαν στην ευρωπαϊκή επιστημονική ομάδα εργασίας για τη γρίπη, μεταξύ των οποίων ο Καθηγητής Karl Nicholson του Πανεπιστημίου Leicester (Ηνωμένο Βασίλειο) και ο καθηγητής Abe Osterhaus του Πανεπιστημίου Erasmus στις Κάτω Χώρες. Αυτοί οι δύο επιστήμονες εμφανίζονται στα υλικά μάρκετινγκ της Roche μεταξύ του 1998 και του 2000. Και οι δύο εμπειρογνώμονες συμμετείχαν επίσης σε μια μελέτη που αφορούσε τη oseltamivir που χρηματοδοτήθηκε από τη Roche. Παραμένει μια από τις κύριες μελέτες που υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα του oseltamivir και επίσης μια μελέτη, η οποία έχει αποδειχθεί, ότι χρησιμοποιούσε φαρμακευτικά και αδήλωτα ghostwriters.

Η επιρροή της ευρωπαϊκής επιστημονικής ομάδας εργασίας για τη γρίπη θα συνεχιστεί για 10 χρόνια και οι αιτήσεις για πανδημικό σχεδιασμό έγιναν πιο αυστηρές. Ιδρύθηκε το 1992, αυτή η πολυεπιστημονική ομάδα βασικών ηγέτες της γρίπης έχει ως στόχο την καταπολέμηση της επιδημίας και της πανδημικής γρίπης και διεκδικεί σχέσεις με τον ΠΟΥ, το Ινστιτούτο Robert Koch και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων. Παρά τις απαιτήσεις της επιστημονικής ανεξαρτησίας, η χρηματοδότησή της είναι 100% βιομηχανική και παρουσιάζει πιθανή σύγκρουση συμφερόντων. Ένα, αν ο ρόλος της είναι να ασκήσει πίεση στους πολιτικούς, όπως τονίζεται σε ένα πολιτικό έγγραφο του 2009.

Το πολιτικό σχέδιο της ομάδας, για την περίοδο 2006-2010, διευκρίνισε ρητά ότι οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων έπρεπε "να λάβουν μέτρα για να ενθαρρύνουν τη φαρμακοβιομηχανία να σχεδιάζει εκ των προτέρων την ικανότητα παραγωγής εμβολίων / αντι-ιών" και επίσης "ενθαρρύνει και υποστηρίζει την έρευνα και την ανάπτυξη του εμβολίου πανδημίας" e "να αναπτύξει μια πολιτική για την αντιική αποθήκευση".

Η Barbara Mintzes, καθηγήτρια στο Τμήμα Φαρμακολογίας και Θεραπείας του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, είναι σήμερα μέλος μιας ομάδας που συνεργάζεται με την Health Action International και την WHO για να αναπτύξει μοντέλα προγραμμάτων σπουδών για σπουδαστές ιατρικών και φαρμακευτικών φαρμάκων σχετικά με την προώθηση των ναρκωτικών και αλληλεπιδράσεις με τη βιομηχανία, συμπεριλαμβανομένης της σύγκρουσης συμφερόντων. Πιστεύετε ότι συνιστάται προσοχή όταν εργάζεστε με ιατρικούς οργανισμούς αυτού του τύπου. Είπε ότι η ομάδα παρέσχε "θεμελιωμένες πληροφορίες, αποδεκτές πληροφορίες"? και επίσης "δικτύωση / ανταλλαγή με άλλους ενδιαφερόμενους φορείς (για παράδειγμα, με τη βιομηχανία για την καθιέρωση πανδημικού εμβολιασμού και αντι-ιών)"Εν τω μεταξύ, στο σχέδιο μάρκετινγκ της Roche, εμφανίστηκε ως στόχος "ευθυγραμμίζουν τη Roche με αξιόπιστους υποστηρικτές τρίτων".

Το 1999 εισήχθησαν δύο νέα φάρμακα στην αγορά: oseltamivir από τη Roche. και zanamivir που παράγεται από αυτό που είναι τώρα GlaxoSmithKline. Και πάλι το 1999, ο καθηγητής Osterhaus δημοσίευσε ένα άρθρο που προτείνει τη χρήση αναστολέων νευραμινιδάσης σε πανδημίες: "Τέλος, κατά την πιθανή μελλοντική πανδημία γρίπης, δεδομένης της ευρείας αντιδραστικότητας τους έναντι των υποτύπων νευραμινιδάσης του ιού της γρίπης και της αναμενόμενης έλλειψης επαρκών ποσοτήτων εμβολίου, τα νέα αντιιικά θα έχουν αναμφισβήτητα σημαντικό ρόλο στη μείωση του αριθμού των θυμάτων ". Ωστόσο, είχε δηλώσει στη μελέτη ότι τα αντιιικά δεν πρέπει να θεωρούνται υποκατάστατο των εμβολιασμών. "Η στενή συνεργασία και διαβούλευση μεταξύ, αφενός, των εταιρειών που διαθέτουν στην αγορά τα εμβόλια γρίπης και, αφετέρου, εκείνων που εμπορεύονται αντιιικά θα είναι απολύτως απαραίτητο: είναι σημαντικό να δοθεί ένα σαφές και ομοιόμορφο μήνυμα που υποδεικνύει τους συμπληρωματικούς ρόλους της εμβόλια και αντιιικά Στην πράξη, μια προπαρασκευαστική προαγωγή της οσελταμιβίρης και της ζαναμιβίρης.

Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων

Ενώ ο ενθουσιασμός αυτών των ναρκωτικών τροφοδοτούσε επιστημονικά συμπόσια, η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) δεν ήταν απόλυτα πεπεισμένη. Από τότε, το BMJ / Bureau έχει μιλήσει με ανθρώπους από αμερικανικές και ευρωπαϊκές φαρμακευτικές ρυθμιστικές αρχές, τον FDA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMEA), ο οποίος δήλωσε ότι και οι δύο ρυθμιστικές αρχές αγωνίστηκαν με την έλλειψη δεδομένων που παρουσίασε το zanamivir. και oseltamivir κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αδειοδότησης.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο FDA ενέκρινε για πρώτη φορά το zanamivir το 1999. Ο Michael Elashoff, πρώην υπάλληλος της FDA, ήταν ο στατιστικός που εργάστηκε στο zanamivir. Είπε στον BMJ πως το συμβουλευτικό συμβούλιο του FDA απέρριψε αρχικά το zanamivir επειδή το φάρμακο δεν είχε αποτελεσματικότητα.

Μετά την ανασκόπηση του Dr. Elashoff (η οποία είχε πρόσβαση σε μεμονωμένα δεδομένα ασθενών και συνοπτικές αναφορές μελετών), η συμβουλευτική επιτροπή της FDA ψήφισε να μην εγκρίνει το zanamivir με βάση το γεγονός ότι δεν ήταν πιο αποτελεσματική από το εικονικό φάρμακο. Οι δηλώσεις του ήταν:

«Όταν εξετάζαμε τα δεδομένα, προσπάθησα να επαναλάβω τις αναλύσεις στις συνοπτικές εκθέσεις των μελετών τους. Το πρόβλημα δεν ήταν η ποιότητα των δεδομένων, αλλά οι αναλύσεις ευαισθησίας έδειξαν ακόμη λιγότερη αποτελεσματικότητα ... Η ανάλυση ασφάλειας έδειξε ότι υπήρχαν προβλήματα, αλλά επικεντρώθηκε στο κατά πόσο το Glaxo είχε αποδειχθεί αποτελεσματικό. "

Υπήρχαν εμπειρογνώμονες της γρίπης στο συμβουλευτικό συμβούλιο της FDA και μεγάλο μέρος της συζήτησης εξαρτιόταν από το γεγονός ότι ένα φάρμακο που φαινόταν τόσο ελπιδοφόρο στις προηγούμενες μελέτες δεν δούλευε σε μεγαλύτερες μελέτες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια υπόθεση ήταν ότι οι άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες έλαβαν άλλα φάρμακα. παράγοντα που κάλυψε οποιαδήποτε επίδραση του zanamivir. Επομένως, το zanamivir μπορεί να μην έχει καμία επίδραση στα συμπτώματα εκτός από τα βασικά φάρμακα που λαμβάνουν οι άνθρωποι όταν έχουν γρίπη.

Ωστόσο, η διοίκηση της FDA αποφάσισε να ανατρέψει τη σύσταση της επιτροπής και όταν ο Δρ Elashoff άρχισε να εργάζεται για την αναθεώρηση του oseltamivir, η διοίκηση της FDA ανακατανέμει την ανασκόπηση του oseltamivir σε κάποιον άλλο.

Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων

Στην Ευρώπη, ο ΕΜΕΑ διαταράχθηκε εξίσου από τις δοκιμές του oseltamivir. Στις αρχές του 2002, η Roche υπέβαλε αίτηση για χορήγηση ευρωπαϊκής άδειας στον EMEA και ήταν μια μακρά διαδικασία, με τρεις συνεδριάσεις της Επιτροπής Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση και των Ομάδων Εμπειρογνωμόνων. Αντανακλώντας τα αποτελέσματα του Cochrane 2009, ο Pekka Kurki του Φινλανδικού Οργανισμού Φαρμάκων δήλωσε σχετικά με το oseltamivir:

«Συζητήσαμε τα ίδια θέματα που συζητούνται ακόμη σήμερα: παρουσιάζουν κλινικά σημαντικά οφέλη στη θεραπεία και την προφύλαξη της γρίπης και ποια ήταν η έκταση των οφελών που παρουσιάστηκαν στα RCTs; Το Cochrane το 2009 είναι πολύ παρόμοιο από την άποψη του μεγέθους του Η επίδραση του Tamiflu ήταν σαφής αλλά όχι εντυπωσιακή ... Αυτό που δεν ήταν σαφές και δεν είναι ακόμη σαφές είναι ο αντίκτυπος του Tamiflu σε σοβαρές επιπλοκές Η επίδραση του κυκλοφορικού ήταν πολύ ήπια όταν το Tamiflu αναπτύχθηκε και γι 'αυτό είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς τίποτα για σοβαρές επιπλοκές. Τα στοιχεία δεν έδειξαν σαφώς κάποια επίδραση στις σοβαρές επιπλοκές - δεν αποδείχτηκε από τα RCT ".

Στα έγγραφα που ελήφθησαν στο πλαίσιο της νομοθεσίας για την ελεύθερη πληροφόρηση, δύο από τους εμπειρογνώμονες που παρείχαν γνώμες κατά τη διαδικασία χορήγησης αδειών EMEA συμμετείχαν επίσης στην παραγωγή υλικών μάρκετινγκ της Roche: Annike Linde και Rene Snacken. Στην παρουσίαση του dr. Το Snacken στις 18 Φεβρουαρίου 2002, συζήτησε την ανάγκη για χημειοπροφύλαξη και ζήτησε τη χρήση του oseltamivir κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας. Έκανε την παρουσίασή του ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Δημόσιας Υγείας του Βελγίου. Εκείνη τη στιγμή, ο Δρ. Ο Snacken ήταν επίσης "αξιωματικός σύνδεσμος" για την ευρωπαϊκή επιστημονική ομάδα εργασίας για τη γρίπη.

Ο Δρ Linde, τώρα Σουηδός κρατικός επιδημιολόγος, δήλωσε στο BMJ / Bureau ότι είχε λάβει πληρωμές από τη Roche International για τις διάφορες εργασίες που είχε κάνει για την εταιρεία μέχρι το 2002. Αργότερα έδωσε περιστασιακά μαθήματα για τη Roche Sweden. Όλα τα χρήματα που έλαβε από τη Roche δόθηκαν, λέει ο dr. Linde, στο Σουηδικό Ινστιτούτο Ελέγχου Λοιμωδών Νοσημάτων.

Ανάπτυξη οδηγιών

Τον Οκτώβριο του 2002, η ΠΟΥ συνέστησε συνάντηση εμπειρογνωμόνων για τη γρίπη στα κεντρικά της γραφεία στη Γενεύη. Στόχος τους ήταν να αναπτυχθούν κατευθυντήριες γραμμές της ΠΟΥ για τη χρήση εμβολίων και αντιιικών φαρμάκων κατά τη διάρκεια πανδημίας γρίπης.
Στη συνάντηση αυτή συμμετείχαν εκπρόσωποι της Roche και της Aventis Pasteur και τρεις εμπειρογνώμονες που έδωσαν το όνομά τους στα υλικά μάρκετινγκ του oseltamivir (καθηγητές Karl Nicholson, Ab Osterhaus και Fred Hayden).

Δύο χρόνια αργότερα, ο ΠΟΥ δημοσίευσε μια βασική έκθεση αυτής της συνάντησης, κατευθυντήριες γραμμές της ΠΟΥ για τη χρήση εμβολίων και αντιιικών φαρμάκων κατά τη διάρκεια πανδημιών γρίπης του 2004. Ο συγκεκριμένος αντιιικός οδηγός γράφτηκε από τον Fred Hayden. Ο καθηγητής Hayden πληρώθηκε από τη Roche για τα μαθήματα και τις συμβουλευτικές εργασίες για την εταιρεία τη στιγμή που ο οδηγός δημιουργήθηκε και δημοσιεύθηκε. Έλαβε επίσης πληρωμές από τη GlaxoSmithKline για συμβουλευτικές υπηρεσίες και συνέδρια έως το 2002.

Η έρευνα του BMJ / Bureau εντόπισε επίσης συναφή και αποκαλυπτόμενα συμφέροντα που σχετίζονται με τους άλλους δύο συντάκτες των παραρτημάτων στις κατευθυντήριες γραμμές της ΠΟΥ του 2004. Ο Arnold Monto ασχολείται με τη χρήση εμβολίων σε πανδημίες. Μεταξύ του 2000 και του 2004 - και τη στιγμή της σύνταξης του παραρτήματος - dr. Η Monto έχει δηλώσει αμοιβές, αμοιβές συμβούλων και ερευνητική υποστήριξη από τη Roche, αμοιβές συμβούλων και ερευνητική υποστήριξη από τη GlaxoSmithKline και επίσης επιδιώκει χρηματοδότηση από τη ViroPharma. Δεν συμπεριλήφθηκαν δηλώσεις σύγκρουσης συμφερόντων στο παράρτημα που έγραψε για την ΠΟΥ.

Ο καθηγητής Karl Nicholson είναι ο συγγραφέας της τρίτης κατάσχεσης, πανδημίας γρίπης, σύμφωνα με τις δηλώσεις του καθηγητή Nicholson στο BMJ16 και Lancet το 2003, ότι είχε λάβει χορηγίες ταξιδιού και τιμής από τις GlaxoSmithKline και Roche για διαβουλεύσεις και παρεμβάσεις σε διεθνή συμπόσια ασθενειών αναπνευστικές και μολυσματικές. Δεν υπήρξε καμία δήλωση σύγκρουσης συμφερόντων στο παράρτημα που έγραψε για την ΠΟΥ.

 Αφήνοντας κατά μέρος το ζήτημα των δηλώσεων που πραγματοποίησαν οι εμπειρογνώμονες στον ΠΟΥ, παραμένει απλό γεγονός: ο ίδιος ο ΠΟΥ δεν αποκάλυψε δημοσίως καμία από αυτές τις συγκρούσεις συμφερόντων όταν δημοσίευσε τις κατευθυντήριες γραμμές του 2004. Δεν είναι γνωστό εάν οι πληροφορίες σχετικά με αυτές τις συγκρούσεις συμφερόντων γνωστοποιήθηκαν ιδιωτικά σε κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο όταν εξέταζαν τις συμβουλές που περιέχονται στις κατευθυντήριες γραμμές.

Επί του παρόντος, η κατάσταση αυτή είναι το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα για την ΠΟΥ, σύμφωνα με τον καθηγητή Chris Del Del, συγγραφέα του Cochrane Review και εμπειρογνώμονα του εμπειρογνώμονα της ομάδας στρατηγικής ανοσοποίησης της ΠΟΥ. Υπενθυμίζουμε μία από τις δηλώσεις του:

"Εάν αποδειχθεί ότι οι συντάκτες των κατευθυντήριων γραμμών της ΠΟΥ που προωθούν τη χρήση ορισμένων φαρμάκων καταβάλλονταν συγχρόνως από τους κατασκευαστές αυτών των φαρμάκων για άλλες θέσεις εργασίας που είχαν κάνει για τις εταιρείες αυτές, είναι καταδικαστέες και πρέπει να καταδικαστούν ισχυρότερους δυνατούς όρους "

Επιτροπή έκτακτης ανάγκης

Αυτές οι προφανείς ασυνέπειες στην προσέγγιση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας για τη διαφάνεια και τη διαχείριση των συγκρούσεων συμφερόντων επεκτείνονται στις εργασίες της επιτροπής έκτακτης ανάγκης που συστάθηκε για να συμβουλεύει τον Γενικό Διευθυντή της ΠΟΥ για την πανδημία. Οι ταυτότητες των 16 μελών της είναι άγνωστες εκτός της ΠΟΥ. Από τότε, αυτή η μυστική επιτροπή έχει οδηγήσει την πανδημική πολιτική του ΠΟΥ, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης για το πότε θα κρίνει ότι η πανδημία έχει τελειώσει.

Ο ΠΟΥ δηλώνει ότι πρέπει να κρατήσει μυστικές ταυτότητες για να προστατεύσει τους επιστήμονες από το να επηρεάζονται ή να στοχεύουν η βιομηχανία. Σε μια πρόσκληση προς το BMJ / το Προεδρείο τον Μάρτιο του 2010, ο εκπρόσωπος του ΠΟΥ, Γκρέγκορι Χάρτλ, εξήγησε: "Η γενική μας αρχή είναι ότι θέλουμε να προστατεύσουμε την επιτροπή από εξωτερικές επιρροές".

Η επιτροπή συνέστησε αλλαγές φάσης και προσωρινές συστάσεις προς τον Γενικό Διευθυντή της ΠΟΥ. Σύμφωνα με την ΠΟΥ, όταν συναντήθηκε η επιτροπή έκτακτης ανάγκης για να συζητηθεί πιθανή μετάβαση σε μια πανδημική διακήρυξη, η σύσκεψη περιελάμβανε επίσης μέλη που εκπροσωπούν την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Χιλή, την Ιαπωνία, το Μεξικό, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. . Αυτοί οι εθνικοί εκπρόσωποι ήταν παρόντες για να διασφαλίσουν την πλήρη εξέταση των απόψεων και των πιθανών επιφυλάξεων των χωρών που θα έπρεπε να φέρουν το αρχικό βάρος των οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων.

Ο ΠΟΥ δηλώνει ότι όλα τα μέλη της Επιτροπής έκτακτης ανάγκης υπογράφουν συμφωνία εμπιστευτικότητας, παρέχουν δήλωση συμφερόντων και συμφωνούν να δώσουν ελεύθερα το χρόνο διαβούλευσης χωρίς αποζημίωση. Ωστόσο, μόνο ένα μέλος της επιτροπής ονομάστηκε δημόσια: ο καθηγητής John MacKenzie, ο οποίος τον διευθύνει.

Πρόκειται για μια ανησυχητική θέση: προτείνει ότι η ΠΟΥ θεωρεί ότι άλλες συμβουλευτικές ομάδες των οποίων τα μέλη δεν είναι ανώνυμα - όπως η ομάδα στρατηγικών συμβούλων εμπειρογνωμόνων για την ανοσοποίηση - ενδέχεται να υπόκεινται σε εξωτερικές επιρροές και δεν επιτρέπει τον έλεγχο των επιστημόνων που έχουν επιλεγεί για συμβουλεύει τον ΠΟΥ και τις παγκόσμιες κυβερνήσεις για μια σοβαρή κατάσταση δημόσιας υγείας.

Το μυστικό της επιτροπής πυροδότησε θεωρίες συνωμοσίας, ιδίως σχετικά με την ενεργοποίηση των συμβάσεων πανδημικού εμβολιασμού. Ένα βασικό ερώτημα είναι εάν φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες είχαν επενδύσει περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια στην ανάπτυξη του εμβολίου κατά της γρίπης των χοίρων, είχαν υποστηρικτές στην επιτροπή έκτακτης ανάγκης, οι οποίοι άσκησαν πίεση στην ΠΟΥ για να δηλώσουν πανδημία.

Το BMJ / Το Προεδρείο επιβεβαίωσε ότι ο dr. Monto, dr. John Wood και ο Δρ. Το Masato Tashiro είναι μέλη της επιτροπής έκτακτης ανάγκης. Πέρυσι, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η GlaxoSmithKline στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο καθηγητής Monto έλαβε 3000 δολάρια από την εταιρεία κατά την περίοδο μεταξύ του δεύτερου τριμήνου και του τελευταίου τριμήνου του 2009. Ο John Wood εργάζεται στο Βρετανικό Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Βιολογικού Ελέγχου (NIBSC). Δρ Ξύλο, όπως και ο Δρ. Ο Tashiro δεν έχει συγκρούσεις προσωπικού ενδιαφέροντος, αλλά δήλωσε στο BMJ / το Προεδρείο ότι, στο πλαίσιο του καταστατικού τους ρόλου για την ανάπτυξη προτύπων για τη μέτρηση των βιολογικών ναρκωτικών, για την εξασφάλιση ακριβούς δοσολογίας και ανεξάρτητου ελέγχου, για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά τους, το ινστιτούτο πρέπει να συνεργάζεται στενά με τη φαρμακευτική βιομηχανία.

Ηθικός

Οι ιδιωτικές εταιρείες, η Roche και η GlaxoSmithKline, χρηματοδότησαν τους περισσότερους εμπειρογνώμονες οι οποίοι έπρεπε να συμβουλεύουν τον ΠΟΥ για την κατάρτιση κατευθυντήριων γραμμών για τις πανδημίες. Το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον δύο πανδημίες, το ένα εφευρέθηκε το 2006 και το ένα αγοράστηκε το 2009. Ο ΠΟΥ έχει συμβουλεύσει / επιβάλει σε πολλά κράτη την αγορά αντιιικών φαρμάκων και εμβολίων με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει τεράστια κέρδη για δύο εταιρείες, τη Roche και τη GlaxoSmithKline. . Τα διάφορα κράτη έχουν βρεθεί με τεράστια αποθέματα αχρησιμοποίητων εμβολίων και αντιιικών. Δεν υπάρχει πανδημία.

Βιβλιογραφία

1. https://www.bmj.com/content/340/bmj.c2912
2. Cohen D. Επιπλοκές: Παρακολούθηση των δεδομένων για το oseltamivir. BMJ 2009, 339: b [Δωρεάν πλήρες κείμενο] 

3. Doshi P. Βαθμονομημένη ανταπόκριση στις αναδυόμενες λοιμώξεις. BMJ 2009, 339: b [Δωρεάν πλήρες κείμενο] 

4. Nicholson KG, Aoki FY, Osterhaus Αϋ, Trottier S, Carewicz Ο, Mercier CH, et αϊ. Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της οσελταμιβίρης στη θεραπεία της οξείας γρίπης: τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. Νυστέρι 2000, 355: 1845-50. [CrossRef] [Web of Science] [Medline] 

5. Ευρωπαϊκή επιστημονική ομάδα εργασίας για τη γρίπη. Σχετικά με το ESWI. www.eswi.org/who-are-we/about-eswi. 

6. Ευρωπαϊκή επιστημονική ομάδα εργασίας για τη γρίπη. Αναθεωρημένο σχέδιο πολιτικής 2006-2010. www.eswi.org/userfiles/files/ESWI%20policy%20plan%202006-2010.doc. 

7. Έκθεση Holmes. Η Tamiflu ξεκίνησε εκστρατεία για τα μέσα ενημέρωσης. www.holmesreport.com/story.cfm?edit_id=71&typeid=4. 

8. Osterhaus A, de Jong J. Προληπτικός ρόλος. www.eswi.org/modulefiles/publications/pdfs/no-10-december-1998.pdf. 

9. Jefferson T, Jones M, Doshi Ρ, Del Mar C. Αναστολείς νευραμινιδάσης για την πρόληψη και θεραπεία της γρίπης σε υγιείς ενήλικες: συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση. BMJ 2009, 339: b [Περίληψη / Δωρεάν πλήρες κείμενο] 

10. Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ. Η FDA ενέκρινε φάρμακα για τη γρίπη. www.fda.gov/drugs/drugsafety/informationbydrugclass/ucmhtm#ApprovedDrugs. 

11. Monto AS, Gravenstein S, Elliott Μ, Colopy Μ, Schweinle J. Κλινικά σημάδια και συμπτώματα που προβλέπουν μόλυνση γρίπης. αψίδα 
Εσωτερικός Med 2000; 160: 3243-7 [Περίληψη / Δωρεάν πλήρες κείμενο] 

12. Monto AS, Rotthoff J, Teich Ε, Herlocher ΜΙ, Truscon R, Yen HL, et αϊ. Ανίχνευση και έλεγχος των εστιών της γρίπης σε καλά εμβολιασμένους νοσηλευτές. Κλιν Μολύνω Dis 2004, 39: 459-64. [CrossRef] [Web of Science] [Medline] 

13. Herlocher ΜΙ, Truscon R, Elias S, Yen HL, Roberts ΝΑ, Ohmit SE, et αϊ. Ιοί γρίπης ανθεκτικοί στο αντιικό φάρμακο oseltamivir: μελέτες μετάδοσης σε κουνάβια. J Μολύνω Dis 2004, 190: 1627-30. [CrossRef] [Web of Science] [Medline] 

14. Monto AS, Pichichero ΜΕ, Blanckenberg SJ, Ruuskanen Ο, Cooper Ο, Fleming DM, et αϊ. Προφύλαξη από το Zanamivir: μια αποτελεσματική στρατηγική για την πρόληψη των τύπων γρίπης Α και Β στα νοικοκυριά. J Μολύνω Dis 2002, 186: 1582-8. [CrossRef] [Web of Science] [Medline] 

15. Herlocher ΜΙ, Truscon R, Fenton R, Klimov Α, Elias S, Ohmit SE, et αϊ. Αξιολόγηση της ανάπτυξης ανθεκτικότητας σε αντιιικά φάρμακα στο μοντέλο κουνάβδου της λοίμωξης από τον ιό της γρίπης. J Μολύνω Dis 2003; 188: 1355-61 [CrossRef] [Web of Science] [Medline] 

16. Fendrick AM, Monto AS, Nightengale Β, Sarnes M. Η οικονομική επιβάρυνση της λοίμωξης του ιού της αναπνευστικής οδού που δεν σχετίζεται με τη γρίπη στις Ηνωμένες Πολιτείες. αψίδα Εσωτερικός Med 2003, 163: 487-94. [Περίληψη / Δωρεάν πλήρες κείμενο] 

17. Cooper NJ, Sutton AJ, Abrams ΚΚ, Wailoo Α, Turner D, Nicholson KG. Αποτελεσματικότητα των αναστολέων νευραμινιδάσης στη θεραπεία και πρόληψη της γρίπης Α και Β: συστηματική ανασκόπηση και μετα-αναλύσεις τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών. BMJ 2003, 326: 1235. [Περίληψη / Δωρεάν πλήρες κείμενο] 

18. Nicholson KG, Wood JM, Zambon Μ. Influenza. Νυστέρι 2003, 362: 1733-45. [CrossRef] [Web of Science] [Medline] 

19. Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Οδηγίες για τις οδηγίες του ΠΟΥ. Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, 2003. 

20. Εθνικές Ακαδημίες. Πολιτική και διαδικασίες για τη σύνθεση και την ισορροπία των επιτροπών και συγκρούσεις συμφερόντων για τις επιτροπές που χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη εκθέσεων. www.nationalacademies.org/coi/index.html. 

21. Εταιρεία λοιμωδών νοσημάτων της Αμερικής. Συγχαρητήρια στους παραλήπτες του κοινωνικού βραβείου 2009. www.idsociety.org/Content.aspx?id=15497. 

22. Διεθνής Ομοσπονδία Φαρμακευτικών Κατασκευαστών και Ενώσεων Παγκόσμια Ειδική Ομάδα Εμβολίου Γρίπης. Σύστημα παρακολούθησης του ιού της γρίπης του WHO και παραγωγή εμβολίων κατά της γρίπης. 2008. www.ifpma.org/Influenza/content/pdfs/WHO_IGM/06_2008_WHO_Influenza_Virus_Surveillance_System.pdf.