Covid-19: test, analiza i szczepionki. Jaka przyszłość czeka

autor: Nassim Langrudi, 13 kwietnia 2020 r. - dzięki Chiara Remedia za tłumaczenie

Kilka dni temu pomysł „paszportu immunitetowego” wszedł do publicznej dyskusji na temat środków nadzwyczajnych Covid19.
Czekałem, zanim podzieliłem się swoimi przemyśleniami na ten temat, ale niestety wydaje się, że pomysł ten został konkretnie potwierdzony…. Dlaczego mówię „smutno”? Niektórzy ludzie na początku mogą uznać za świetny pomysł, aby zweryfikować odporność ludzi, doskonałą odpowiedź na środki kwarantanny; jeszcze ...

Załóżmy, że obecnie nikt tak naprawdę nie wie o tym „nabytym” wirusie.

Czy to będzie trwałe? Nikt nie wie
Jak długo potrwa ostateczna odporność na Sars-COv-2, nie zostało to ocenione z wystarczającą pewnością. Potwierdzono jednak, że - podobnie jak cała rodzina koronawirusów - również ten wariant jest podatny na dość ważne mutacje: „Analiza genotypów pokazuje, że geny kodujące białka S i polimerazę RNA, primazę RNA i nukleoproteinę ulegają częstym mutacji. Mutacje te mają kluczowe znaczenie dla rozwoju szczepionek w zwalczaniu chorób. "
https://arxiv.org/abs/2003.10965

Oczywiście ta niepewność co do nabytego immunitetu sprawia, że ​​cała debata o paszporcie immunitetu nie ma sensu.
Pojawiają się pytania: czy bycie odpornym oznacza, że ​​nie jesteś już zdrowym nosicielem? Kto o tym zdecydował? Gdzie to jest udowodnione?
Osoba normalnie może być odporna na określoną chorobę, ponieważ stykając się z nią, nabywa naturalną odporność w sposób objawowy lub bezobjawowy, prawda?
Jednak gdy zostanie to jednoznacznie udowodnione, gdy ta odporność zostanie nabyta, jednostka przestanie nosić tego wirusa, na wypadek, gdyby go spotkał? Kto powiedział, że wirus przestanie ukrywać się w ciele?
Ponieważ jeśli tego faktu nie można udowodnić, a nie może, mamy do czynienia z histerycznym złudzeniem.
Nabyta odporność wirusa pozwala organizmowi rozpoznać tego wirusa, więc gdy ponownie z nim zetkniemy się, choroba nie rozwinie się: nie jest to tarcza chroniąca przed kontaktem z wirusem !!!
O co więc bełkoczymy?

„Osobnika można zdefiniować jako zdrowego nosiciela, gdy został zakażony patogenem i jest on gospodarzem patogenu bez oznak jakiejkolwiek patologii: są to zwykle podmioty odporne immunologicznie (głównie posiadające wcześniej odporność), w których mikroorganizmy żyją jako saprofity , którzy mogą zarażać bliskich ludzi, zwłaszcza jeśli są mniej odporni ”

Ale cofnijmy się o krok przed techniczną i naukową dyskusją na temat (NIE) zasadności propozycji, ponieważ moim zdaniem potrzebne jest rozumowanie „filozoficzne”: do czego zmierzamy, legitymizując ten pomysł? Czy naprawdę zaczynamy rozmawiać o wydaniu pewnego rodzaju „świadectwa immunitetu”, aby pozwolić, czy nie, ludziom żyć na świecie jako „normalne” jednostki?
Czy naprawdę rozważamy w dzisiejszych czasach ograniczenie swobód osobistych, przemieszczania się i korzystania z towarów i usług poprzez poddanie ich odporności na wirusy ???
Wydaje mi się, że jest to absurdalna i paranoiczna hipochondryczna dystopia, ale muszę przyznać, że niestety te złudzenia zajmują dużo miejsca w mediach: codziennie czytamy o tej innowacyjnej strategii ... ale dokąd zmierzamy do?

Czy jesteśmy gotowi przedstawić (i zaakceptować) ideę, że jednostki, ludzie, muszą udowodnić swoją odporność na niektóre patogeny, aby mieć prawo do swobodnego przemieszczania się? Coronavirus dzisiaj, a kto wie, co jeszcze jutro? Czy tylko ja wzdrygam się na myśl o tym jako o prawdziwej możliwości? Czy zdajemy sobie sprawę z tego, jakie są tego konsekwencje?

Ale my już poszliśmy dalej, jeśli chodzi o hipochondryczne okrucieństwa, weźmy na przykład manię wymazów: „musisz zrobić wymaz” i tym samym udowodnimy, że jesteś - lub nie - nosicielem wirusa w danym momencie. To już się dzieje i domaga się wymazów z jamy nosowo-gardłowej w całej populacji.
Drobiazgi, takie jak wiarygodność testów, są niedoceniane, ponieważ ojej, jesteśmy w nagłym wypadku !! Zatem możliwość odmowy wykonania badania lekarskiego (i prawo do prywatności) jest naruszona w imię testu, który w nagłych wypadkach nie ma większego znaczenia, jeśli daje potencjalne fałszywie pozytywne lub fałszywie negatywne wyniki, i jaki procent !!
Na przykład ten artykuł wspomina o pewnym odsetku niedokładności i zawodności tych wymazów.

Dlatego oceniamy strategie polityczne, społeczne i zdrowotne, nie poparte wystarczającą wiarygodnością naukową.

Oczywiście, wszystkie powyższe otwierają się na logiczną potrzebę bardzo, bardzo ostrożnego podejścia do szczepionki przeciwko tej „chorobie”: jeśli nie mamy wiarygodnych danych na temat tempa mutacji i krążących serotypów oraz trwałości jakakolwiek odporność nabyta, jak mogę podejrzeć skuteczność szczepionki? Jak te względy wpływają na prawie nieistniejącą ocenę działań niepożądanych i bezpieczeństwa szczepionki? W rzeczywistości innym podstawowym aspektem, którego nie wolno nam przeoczyć, jest bezpieczeństwo hipotetycznej szczepionki (która zgodnie z najnowszymi wiadomościami byłaby już w fazie badań na ludziach). Otrzymaliśmy wiele oficjalnych oświadczeń na temat bardzo krótkiego czasu testowania w tym konkretnym przypadku, co w oczywisty sposób wpływa na przedkliniczne testy bezpieczeństwa. Te same testy, do niedawna, zapewniano nas o „bardzo długim” czasie testowania dla szczepionki. Od wczoraj, w obliczu żądań dowodów naukowych potwierdzających bezpieczeństwo tych leków, powiedziano nam, że gwarantują to lata badań, podczas gdy dzisiaj Villani mówi nam, że czas testowania wynosi „normalnie” dwa lata: „Normalnie - powiedział - potrzeba co najmniej dwóch lat na opracowanie szczepionki, przy tej szczególnej okazji czasy z pewnością nie będą takie same ”. 
Jakie są implikacje?

Podsumowując, moim zdaniem potrzebna jest wielka ostrożność, biorąc pod uwagę różne propozycje, które czytamy w tych dniach:
- masowe stosowanie zawodnych narzędzi diagnostycznych
- przerażająca „konieczność” powiązania w jakiś sposób z hipotetyczną „odpornością” powrotu ludzi do pozorów normalności
- wezwanie do szczepionki przy powyższych założeniach

Jak zawsze, wszystko, co musimy zrobić, to obserwować ewolucję wydarzeń i faktów, pamiętając, że wszelkie ograniczenia praw obywatelskich i konstytucyjnych prawdopodobnie będą trwałe.