Kiedy powstała szczepionka przeciw tężcowi?
WAŻNA UWAGA: Corvelva zaprasza do uzyskania szczegółowych informacji poprzez przeczytanie wszystkich sekcji i linków, a także ulotek producenta i kart technicznych oraz do rozmowy z jednym lub kilkoma zaufanymi specjalistami przed podjęciem decyzji o zaszczepieniu siebie lub dziecka. Informacje te służą wyłącznie celom informacyjnym i nie stanowią porady medycznej.
W 1889 roku japoński lekarz i bakteriolog Kitasato Shibasaburo wyizolował organizm od człowieka, wykazując, że po wstrzyknięciu zwierzętom wywołuje on chorobę i poinformował, że toksyna może zostać zneutralizowana przez specyficzne przeciwciała.
W 1897 roku Edmond Nocard wykazał ochronne działanie biernie przeniesionej antytoksyny, a bierną immunizację u ludzi zastosowano w leczeniu i profilaktyce podczas pierwszej wojny światowej. Na początku lat dwudziestych XX wieku opracowano metodę inaktywacji toksyny tężcowej za pomocą formaldehydu. Doprowadziło to do opracowania toksoidu tężcowego w 20 roku. Lek był po raz pierwszy szeroko stosowany podczas II wojny światowej.
W National Institutes of Health (NIH) dr M. Carolyn Har Degree współpracowała z dr Margaret Pittman i dr. Michael Barile do badań nad anatoksyną tężcową u ludzi i świnek morskich. W 1970 r. wraz ze współpracownikami FD Schofieldem, R. Maclennanem i A. Kellym opublikowali artykuł „Immunization Against Neonatal Tetanus in New Guinea”. Ich praca jest kontynuacją badań opisanych w 1965 r. dotyczących miana antytoksyny tężcowej u kobiet po pierwotnej immunizacji zaadsorbowanymi anatoksynami lub olejowymi adiuwantami AIPO(4).
Wydział Standardów Biologicznych (DBS) zainicjował serię badań kontraktowych w celu oceny bezpieczeństwa. W raporcie końcowym DBS wskazano, że stosowanie adiuwantów na bazie oleju mineralnego w populacji ludzkiej może być niebezpieczne i nie powinno być zalecane do ogólnego stosowania u ludzi.
W 1948 roku szczepionka przeciw tężcowi stała się dostępna w postaci szczepionki skojarzonej (DTP) z anatoksyną błoniczą i szczepionką przeciw krztuścowi. Szczepionki zawierające anatoksynę tężcową wprowadzono do rutynowych szczepień dziecięcych pod koniec lat 40. XX wieku.
