Maj 1968: proces Thalidomide - historia i zdjęcia

Środek uspokajający stosowany w ciąży bez odpowiednich eksperymentów, był przyczyną śmierci i bardzo poważnych wad rozwojowych (fokomelia). Wśród odpowiedzialnych byłych nazistowskich lekarzy

To miało służyć złagodzić nudności ciąży i towarzyszyć kobietom ku największej radości z bycia matkami. Dla wielu kobiet, które niedawno rodziły talidomid poród przerodzi się w przerażający koszmar, który wpłynie na życie całych rodzin, a zwłaszcza ich poważnie urodzonych niepełnosprawnych dzieci.

Narkotyk rzeczywiście bardzo poważne wady rozwojowe płodu wpływające na kończyny górne i dolne, powszechnie znany jako „fokomelia„ze względu na podobieństwo zniekształconych kończyn do płetwiastych łap fok. Ponieważ ultradźwięki nie istniały w tym czasie, wady płodu nie mogły być w żadnym wypadku zdiagnozowane. W pięćdziesiątą rocznicę badania w firmie farmaceutycznej Grunenthal, posiadacz patentu na talidomid, prześledzimy historię najpoważniejszego skandalu XX wieku na rynku farmaceutycznym.

Początki

Historia talidomidu rozpoczyna się w połowie lat pięćdziesiątych Niemcy Zachodnie, kiedy firma farmaceutyczna Grunenthal zarejestrował dwudziestoletni patent Thalidomide.

Firma powstała w 1946 podczas alianckiej okupacji Niemiec Zachodnich i zbił fortunę, gdy okupanci zawetowali lokalną produkcję penicylina, którego fabryka Stolberg (niedaleko granicy z Belgią) rozpoczął marketing z dużymi przychodami. Grunenthal był jednym spin-off małej firmy mydlanej, której własnością była mocno związany z nazizmem i że w latach XNUMX. przejęła fabryki będące własnością żydowskich przedsiębiorców.

w 1945 la Rodzina Wirtza przyjął dużą liczbę byłych nazistów, w tym Doktor Heinricha Mucktera, już zaangażowany w eksperymenty na polskich Żydach z Getto krakowskie, który był odpowiedzialny za eksperymenty i badania Grunenthal. Z nim było jeszcze dwóch w personelu firmy lekarze SS: Heinz Baumkotter i Ernst-Gunther Shenck. Od 1960 do 1974 roku Martin Stemmler był jednym z najwyższych kierowników, jednym z najsilniejszych zwolenników teorii higieny rasowej podczas nazizmu.

1954-1957: narodziny Contergana

Talidomid był uspokajające hipnotyczne których studia rozpoczęły się w 1954 i trwało do momentu wprowadzenia ich do obrotu pod nazwą handlową Kontergan wystąpił podczas 1957, W ciągu trzech lat opracowywania leków Grunenthal prowadził jeden zawinione badanie kliniczne, nigdy nie testował talidomidu na kobietach w ciąży (zarówno zwierzętach, jak i ludziach) i ograniczał się tylko w niektórych przypadkach do podawania kobietom karmiącym piersią.

Mimo to lek uzyskał zezwolenie, po którym nastąpił duży pobicie kojąca reklama ”atoksyczny„Kiedy pojawił się na rynku międzynarodowym, firma tak samo nalegała na dobroczynne działanie leku lekarstwo na nudności w ciąży, Contergan, sprzedawany pod różnymi nazwami handlowymi, zostanie spopularyzowany 47 krajów świata i wkrótce stanie się najpopularniejsze niemieckiej firmy farmaceutycznej.

Nikt w tym czasie nie mógł sobie wyobrazić, że Grunenthal nie był w posiadaniu dowodów klinicznych dotyczących kobiet w ciąży dotyczących możliwego ubocznego uszkodzenia talidomidu, więc lek ten był szeroko stosowany jako środek lekarstwa bez recepty sprzedawane bez recepty.

Pierwsze podejrzenia dotyczące rzekomej toksyczności Contergana napłynęły do ​​Grunenthal od niemieckich lekarzy, którzy zauważyli neurologiczny efekt toksyczny w osób starszych kto używał tego jako spanie pigułka, Kilka miesięcy później wzrostwystępowanie poważnych wad rozwojowych i śmiertelność u dzieci urodzonych po wprowadzeniu leku do obrotu.

Raporty były w większości ignorowane z góry firmy farmaceutycznej,  wręcz przeciwnie, rozpoczął szeroko zakrojoną kampanię mającą zapewnić lekarzy, farmaceutów i ludność o absolutnym bezpieczeństwie środków uspokajających.

1961–1968 od wycofania się, do procesu, do skandalu

Tylko w 1960 podczas konferencji pediatrycznej niemiecki lekarz Widikund Lenz opowiedział o zwiększeniu częstości występowania wad rozwojowych związanych z lekiem, temat ten podjął w następnym roku autorytatywny brytyjski magazyn medyczny "Lancet" z bardzo szczegółowym artykułem podpisanym przez australijskiego lekarza Williama McBride'a. 26 listopada 1961 Grunenthal ogłosił wycofanie Talidomid z rynku międzynarodowego.

Kilka dni później brytyjski dystrybutor niemieckiego leku ogłosił powództwo przeciwko niemieckiej firmie farmaceutycznej w imieniu rodzin brytyjskich poszkodowanych przez szkodę wyrządzoną przez talidomid, organizując pierwszy pozew zbiorowy.

In Niemcy proces został ustalony dla Maj 1968 i Alsdorf, niedaleko fabryki Thalidomide 6 i pół roku do zbierania dowodów i dokumentacji od śledczych.

Oskarżenia były wiele zabójstw w przypadkach śmierci z powodu bardzo poważnych wad rozwojowych płodu; zaniedbanie w badaniach klinicznych; wielokrotne i zaostrzone obrażenia fizyczne i szkody, Wśród głównych oskarżonych były były nazistowski lekarz Heinrich Muckter i właściciel Grunenthal Hermanna Wirtza, Ten drugi użył wymówki starości i niepewnego zdrowia, że ​​nie pojawił się w klasie, wywołując głęboką pogardę dla światowej opinii publicznej, która śledziła sprawę w telewizji i gazetach.

Będzie jeszcze bardziej skandaliczny wyniki procesu, który już się zakończył 1970 z kompromis pomiędzy sądem niemieckim a spółką: Grunenthal rzekomo wypłacił odszkodowanie za 100 milionów marek (mniej niż 30 milionów dolarów), podczas gdy sprawcy nie zostali wymierzeni nawet dzień uwięzienia, Ponadto orzeczenie zawierało kolejne kpiny dla rodzin dotkniętych skutkami Talidomidu: klauzula, która uniemożliwiła temu ostatniemu złożenie nowego pozwu po odszkodowaniu.

Grunenthal z rodziny Wirtz nie musiał długo odzyskiwać po wypłacie i uszkodzeniu wizerunku, powracając do bycia jedną z głównych europejskich firm farmaceutycznych.

Uszkodzenie talidomidu

Obliczono, że w latach jego komercjalizacji spowodował to Thalidomide dziesiątki tysięcy aborcji i zgonów poporodowych, Około 10.000 XNUMX dzieci urodzonych z ciężkimi wadami rozwojowymi przeżyło 5,000 upośledzonych kończyn górnych i dolnych, obecnie zgrupowane w różnych krajowych stowarzyszeniach ofiar narkotyków (VITA - włoskie stowarzyszenie ofiar Thalidomide działa we Włoszech).

w 1973 429 brytyjskich dzieci zostaje zlikwidowanych z dodatkowymi 20 milionami funtów, a następnie milczeniem do trzeciego tysiąclecia. Pomimo poważnych konsekwencji, przez dziesięciolecia Rodzina Wirtza (nadal w zarządzie Grunenthal) został włączony do 50 najbogatszych rodzin w Niemczech.

Późne przeprosiny (2012)

Po zakończeniu rekompensaty ustanowionej przez niemiecki wymiar sprawiedliwości ciężar pomocy przeszedł całkowicie na odpowiednie kraje zamieszkania ofiar narkotyków. Tylko z inicjatywy jednego z nich, Australijczyka Lynette RoweThe Diageo (spadkobierca lokalnego dystrybutora Thalidomide w latach sześćdziesiątych) został zmuszony do przyznania rekompensaty milionerom. Jest 2012 kiedy CEO Grunenthal Haralda Stocka składa oficjalne przeprosiny publiczności złożonej z ofiar tego narkotyku, inaugurując pamiątkowy posąg.

Talidomid dzisiaj

Pomimo spowodowanych nieobliczalnych uszkodzeń, talidomid był skutecznie stosowany w leczeniu trąd, a dziś jest on stosowany w dziedzinie onkologii dla właściwości kontrastowych mnogi wielokrotność.

źródło: Panorama.it