Szczepionki i autoimmunizacja

Choroby autoimmunologiczne pojawiają się, gdy układ odpornościowy szaleje i zaczyna omyłkowo atakować zdrowe komórki w naszym organizmie.

W dzisiejszych czasach liczba chorób autoimmunologicznych stale rośnie: wystarczy pomyśleć, że tylko choroby autoimmunologiczne o charakterze reumatycznym – w tym, żeby wymienić tylko te główne, toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, zapalenie stawów kręgosłupa – dotyka we Włoszech ponad dwa miliony ludzi.

Jak jednak rozwijają się choroby autoimmunologiczne i dlaczego mamy do czynienia z prawdziwą epidemią chorób autoimmunologicznych?

Obecnie 37 badań przeprowadzonych przez 77 naukowców z całego świata – w tym autorytatywnych badaczy z najbardziej prestiżowych włoskich uniwersytetów – dokumentuje związek między szczepionkami a niektórymi z najbardziej znanych chorób autoimmunologicznych i poważnymi zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak: toczeń rumieniowaty, zapalenie naczyń, reumatoidalne zapalenie stawów, łysienie plackowate, cukrzyca typu 1, celiakia, fibromialgia, chroniczne zmęczenie, polimialgia reumatyczna, niezróżnicowane choroby tkanki łącznej i wiele innych.

W książce Szczepionki i autoimmunizacja Yehuda Shoenfeld – autorytet w dziedzinie chorób autoimmunologicznych o międzynarodowej renomie i profesor na Uniwersytecie w Tel Awiwie – po latach badań nad przyczynami chorób autoimmunologicznych, dziś stawia ważny krok w kierunku zrozumienie początków chorób autoimmunologicznych, ujawniając, jak adiuwanty obecne w szczepionkach może powodować choroby autoimmunologiczne.

Wszystko to ma swoją nazwę. Jest to zespół autoimmunologiczny/zapalny wywołany przez adiuwanty lub ASIA

Adiuwanty to substancje dodawane do szczepionki w celu wzmocnienia reakcji układu odpornościowego na szczepienie.

Najczęściej stosowanym adiuwantem w przypadku szczepionek jest aluminium który jest w stanie przeniknąć przez barierę krew-mózg – specjalną barierę, której zadaniem jest utrzymywanie szkodliwych dla niego substancji z dala od mózgu – z możliwymi poważnymi konsekwencjami dla układu nerwowego. 

Książka Szczepionki i autoimmunizacja jest podzielona na trzy części:

• pierwsza część ilustruje ogólne mechanizmy autoimmunizacji wywołanej szczepionkami i adiuwantami;
• w drugim analizowane są poszczególne szczepionki i jakie choroby autoimmunologiczne mogą wywołać u podatnych osób;
• w trzeciej części opisano powszechne choroby autoimmunologiczne i wskazano szczepionki, które mogą je powodować.

Mówią o książce

„Kiedy podasz milionom ludzi substancję czynną (a szczepionki są substancjami aktywnymi), u niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane”
Y. Shoenfelda

„Proponuję wszystkim pracownikom służby zdrowia zapoznanie się z tą pracą i włączenie jej do podręczników Wydziału Lekarskiego, a w szczególności Pediatrii oraz specjalizacji z chorób zakaźnych i autoimmunologicznych. Jestem wdzięczny pierwotnemu wydawcy Wileyowi, jednemu z największych znanych i najbardziej autorytatywnych wydawców książek naukowych na świecie, za zaoferowanie nam możliwości przetłumaczenia tego arcydzieła popularyzacji nauki na język włoski”.
Giorgio Gustavo Rosso, wydawca i założyciel Macro Publishing Group

Z tylnej okładki

37 badań przeprowadzonych przez 77 naukowców z całego świata dokumentuje związek szczepionek z niektórymi z najbardziej znanych chorób autoimmunologicznych i poważnymi zaburzeniami neurologicznymi.

Wszystko to ma swoją nazwę: zespół autoimmunologiczny/zapalny wywołany przez adiuwanty, czyli ASIA

Szczepionki i autoimmunizacja mówi właśnie o tym, skupiając badania medyczno-naukowe, koordynowane przez Yehudę Shoenfelda, autorytet o międzynarodowej renomie w dziedzinie chorób autoimmunologicznych i profesora Uniwersytetu w Tel Awiwie.

77 naukowców zaangażowanych w tę książkę odsłania zasłonę bardzo trudnej do przekazania prawdy: adiuwanty obecne w szczepionkach mogą powodować choroby autoimmunologiczne.

W szczególności możesz odczytać sumę tych ważnych czynników:

• przegląd literatury na temat wszystkich szczepionek, których działanie indukujące choroby autoimmunologiczne zostało wykazane;
• szczegółowe omówienie chorób autoimmunologicznych, których stymulatorem są szczepionki;
• doskonałe źródło do przyszłych badań patogenetycznych i epidemiologicznych;
• badanie i badania autorów będących liderami w tej dziedzinie. 

Rola adiuwantów ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia działania szczepionek. Ale czym dokładnie są? Adiuwanty to substancje dodawane do szczepionki w celu wywołania reakcji układu odpornościowego na substancje, które układ odpornościowy sam rozpoznaje jako obce i niebezpieczne.

Najczęściej stosowanym adiuwantem w przypadku szczepionek jest aluminium, które jest w stanie przenikać przez barierę krew-mózg, co może mieć poważne konsekwencje dla układu nerwowego. 

Temat ten jest tutaj bardzo dobrze analizowany, ponieważ dla każdego rodzaju szczepionki podkreśla się korelację pomiędzy zawartymi w niej adiuwantami a występowaniem różnych chorób autoimmunologicznych, a w tym celu podaje znaczną ilość danych i badań naukowych, demonstracji i przypadków klinicznych.