Zwiększone ryzyko zakażeń wirusem układu oddechowego niezwiązanych z grypą, związane z otrzymaniem inaktywowanej szczepionki przeciw grypie

• Benjamin J. Cowling, Vicky J. Fang, Hiroshi Nishiura, Kwok-Hung Chan, Sophia Ng, Dennis KM Ip, Susan S. Chiu, Gabriel M. Leung, JS Malik Peiris
• DOI: 10.1093 / cid / cis307
• Czerwca 2012

Abstrakcyjny

Losowo przydzieliliśmy 115 dzieci do inaktywowanej trójwalentnej szczepionki przeciw grypie (TIV) lub placebo. W ciągu następnych 9 miesięcy u biorców TIV występowało zwiększone ryzyko zakażeń innych niż grypa potwierdzonych wirusologicznie (ryzyko względne: 4,40; 95% przedział ufności: 1,31-14,8). Dzięki ochronie przed grypą biorcy TIV mogą nie mieć tymczasowej nieswoistej odporności chroniącej przed innymi wirusami układu oddechowego.

KRÓTKIE RAPORTY: Szczepienie przeciw grypie jest skuteczne w zapobieganiu zakażeniu wirusem grypy i związanej z tym zachorowalności wśród dzieci w wieku szkolnym [1, 2]. Potencjał przejściowej nieswoistej odporności wśród wirusów układu oddechowego po infekcji i późniejszej interferencji w całej populacji między ogniskami tych wirusów wysunięto hipotezę, z ograniczonymi dowodami empirycznymi do chwili obecnej, głównie z badań ekologicznych [3-15] . Zbadaliśmy częstość występowania ostrych infekcji górnych dróg oddechowych (URTI) związanych z wirusologicznie potwierdzonymi infekcjami wirusowymi układu oddechowego w randomizowanym, kontrolowanym badaniu szczepień przeciwko grypie.

METODY: Rekrutacja uczestników i obserwacja
W podwójnie ślepej, randomizowanej, kontrolowanej próbie losowo przydzieliliśmy dzieci w wieku 6-15 lat do otrzymania inaktywowanej trójwalentnej szczepionki przeciw grypie sezonowej 2008-2009 (TIV; 0,5 ml Vaxigrip; Sanofi Pasteur) lub placebo [16]. Próbki surowicy pobrano od uczestników przed szczepieniem od listopada do grudnia 2008 r., Miesiąc po szczepieniu, w połowie badania około kwietnia 2009 r. I pod koniec badania od sierpnia do października 2009 r. Uczestnicy byli monitorowani pod kątem choroby poprzez dzienniki objawów i rozmowy telefoniczne oraz raporty o chorobach u każdego członka rodziny rozpoczęto wizyty domowe, podczas których pobrano próbki wymazów z nosa i gardła (NTS) od wszystkich członków rodziny. Zdefiniowaliśmy okres obserwacji dla każdego uczestnika, począwszy od 14 dni po otrzymaniu TIV lub placebo do pobrania próbki surowicy w połowie badania jako sezon zimowy i od pobrania w połowie badania do uzyskania końcowej próbki surowicy jako sezon letni.

Pisemną świadomą zgodę dla wszystkich uczestników uzyskano za pośrednictwem pełnomocnika rodziców lub opiekunów prawnych, z dodatkową pisemną zgodą osób w wieku ≥8 lat. Protokół badania został zatwierdzony przez Institutional Review Board na Uniwersytecie w Hongkongu.
Metody laboratoryjne

NTS badano pod kątem 19 wirusów układu oddechowego z macierzy multipleksowej ResPlex II Plus [17-19] oraz grypy A i B za pomocą łańcuchowej reakcji polimerazy z odwrotną transkrypcją (RT-PCR) [16, 20] (Dodatek uzupełniający ). Infekcje określone w tych testach nazywamy infekcjami „potwierdzonymi”. Informacje na temat serologii grypy znajdują się w Dodatku uzupełniającym.
Analiza statystyczna

Zdefiniowaliśmy ostrą chorobę układu oddechowego (ARI) określaną na podstawie zgłaszanych przez siebie objawów jako ≥2 z następujących objawów: temperatura ciała ≥ 37,8 ° C, ból głowy, ból gardła, kaszel, obecność flegmy, kory i ból mięśni [16]. Zdefiniowaliśmy ostrą chorobę układu oddechowego z gorączką (FARI) jako temperaturę ciała ≥ 37,8 ° C plus kaszel lub ból gardła. Ponieważ czas trwania obserwacji był różny dla różnych uczestników, oszacowaliśmy częstość występowania epizodów ARI i FARI oraz potwierdzonych zakażeń wirusowych w ogóle oraz w okresie zimowym i letnim, a także oszacowaliśmy względne ryzyko tych epizodów dla uczestnicy, którzy otrzymali TIV w porównaniu z placebo przy użyciu współczynnika zapadalności przy użyciu regresji Poissona (dodatek uzupełniający). Wszystkie analizy statystyczne przeprowadzono przy użyciu R, wersja 2.11.0 (R Development Core Team, Wiedeń, Austria). Dane i składnia do odtwarzania tych analiz statystycznych są dostępne na stronie internetowej odpowiedniego autora.

WYNIKI: Wśród 115 badanych uczestników średni czas obserwacji wyniósł 272 dni (przedział międzykwartylowy, 264-285 dni), bez statystycznie istotnych różnic w wieku, płci, liczebności rodziny czy czasie trwania obserwacji. między TIV a placebo (Tabela 1). Zidentyfikowaliśmy 134 incydenty ARI, z których 49 spełniało bardziej rygorystyczną definicję sprawy FARI. Choroby występowały przez cały okres badania (załącznik uzupełniający ryc. 1). Nie było statystycznie istotnej różnicy w ryzyku ARI lub FARI pomiędzy uczestnikami, którzy otrzymali TIV, a tymi, którzy otrzymali placebo, ani zimą, ani latem 2009 (Tabela 2).