Discussione

Kilka badań na całym świecie sugeruje, że czynniki immunologiczne, takie jak autoimmunizacja, mogą odgrywać fundamentalną rolę w patogenezie autyzmu [10, 12, 14-17, 19, 20]. Istnieją dowody na immunogenetyczne czynniki podatności [24] i grupowanie chorób autoimmunologicznych w rodzinach z dziećmi autystycznymi [4]. Dzieci autystyczne mają liczne nieprawidłowości immunologiczne: wzrost IgG3 w surowicy [16], spadek IgA w surowicy [7,12], spadek liczby i funkcji limfocytów, w szczególności komórek pomocniczych T (CD4 +) i komórek naturalnych zabójców (NK) [10, 12, 21, 23] i zwiększone poziomy w osoczu specyficznych cytokin autoimmunologicznych, takich jak interleukina-2, interleukina-12 i interferon-gamma [4]. Wzrost częstotliwości niektórych czynników immunogenetycznych (allel zerowy C4B, rozszerzony haplotyp B44-SC30-DR4 i hiperzmienny region HLA-DRb1) wykazano również u niektórych dzieci z autyzmem [24]. Wiele autystycznych dzieci ma autoprzeciwciała narządowe, w szczególności autoprzeciwciała przeciwko białku MBP pochodzącemu z mieliny z mózgu [15, 17, 19, 20]. Ponadto znaczna liczba dzieci autystycznych wykazuje znaczną poprawę cech autystycznych, gdy jest leczona immunoterapią, taką jak doustny autoantygen [15], dożylna immunoglobulina [7] lub czynnik przenoszący [5]. Łącznie te nieprawidłowości immunologiczne i / lub terapie immunologiczne są zgodne z autoimmunologiczną podstawą patogenezy w autyzmie.

Wirusy są często związane z chorobami autoimmunologicznymi, pomimo braku dowodów eksperymentalnych. Mechanizm wyzwalający autoimmunizację w autyzmie jest nieznany, ale opisano powiązania wirusowe [2, 8]. Dzieci autystyczne mają znacznie wyższą wartość niż normalne poziomy przeciwciał przeciw odrze, ale nie mają przeciwciał przeciwko HHV-6, różyczce ani wirusowi cytomegalii [15, 17]. Specyficzny wzrost poziomu przeciwciał przeciw odrze był również zgodny z serologicznym związkiem między MV i autoimmunizacją w autyzmie, co doprowadziło nas do postulowania etiologicznego związku między MV a autyzmem [15, 17]. Jak tu opisano, u dzieci autystycznych stwierdzono znaczny wzrost poziomu przeciwciał MPR. Ponadto przeciwciało MPR wykazało immunopozytywną reakcję na białko MPR o masie 73–75 kD u 60% autystycznych dzieci w badaniu. Był to ważny wynik, ponieważ masa cząsteczkowa białka MPR, które pozytywnie zareagowało na przeciwciała MPR, przypominała masę cząsteczkową białka odry znanego jako antygen HA. W rzeczywistości pasmo MPR zawierało antygen MV-HA, ponieważ był on immunopozytywny w stosunku do przeciwciał monoklonalnych przeciwko MV-HA, ale nie w przypadku przeciwciał monoklonalnych przeciwko MV-NP. We wstępnych danych nieuwzględnionych tutaj niedawno odkryliśmy, że przeciwciało monoklonalne MV-HA, ale nie przeciwciało monoklonalne MVNP, prawie całkowicie zablokowało wiązanie przeciwciała dodatniego w surowicy przeciwciała (MPR) z pasmem białka MPR na immunoblot. Dlatego te pośrednie badania sugerują, że przeciwciała MPR w surowicach autystycznych częściej są skierowane na antygen MV HA. Ponadto pasmo MPR 73 do 75 kD nie zawierało RV ani MuV, ponieważ pasmo to było immunonegatywne dla przeciwciał monoklonalnych dla każdego z tych dwóch wirusów. W porównaniu z dziećmi autystycznymi, dzieci kontrolne miały niski poziom przeciwciał MMR, które były immunonegatywne dla antygenu MV-HA pochodzącego z MMR. Wydaje się więc prawdopodobne, że dzieci autystyczne wytwarzały niewłaściwą lub nienormalną odpowiedź przeciwciał na MDR skierowaną przeciwko antygenowi MV-HA. Niewątpliwie potrzebne są dalsze badania na ten temat, ale kusi nas spekulacje, że wadliwa immunoregulacja lub czynniki immunogenetyczne mogą ustalić, dlaczego tylko dzieci autystyczne wytwarzają te nieprawidłowe przeciwciała przeciwko białku pochodzącemu z MPR (73-75 kD), które wydaje się być Antygen MV HA. Alternatywnie różnica między dziećmi autystycznymi i kontrolnymi może wynikać z modyfikacji strukturalnej (lub mutacji) determinanty antygenowej rozpoznawanej przez przeciwciała MPR. Szczepienie szczepionkami jest najlepszym dostępnym obecnie środkiem zapobiegawczym przeciwko śmiertelnym infekcjom dla ludzkości. Ponieważ szczepionki są podawane zdrowym osobom, prawie wyłącznie dzieciom, bezpieczeństwo szczepionek musi być tak absolutne, jak to tylko możliwe. Chociaż równanie ryzyko-korzyść zdecydowanie sprzyja szczepieniu, istnieją poważne, aczkolwiek niezwykle rzadkie, działania niepożądane, które zasługują na uwagę naukowców. Na przykład aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych [6] i ataksja móżdżkowa [11] zostały opisane u dzieci immunizowanych MPR. Jednak podstawa negatywnego reagowania szczepionek w niektórych przypadkach pozostaje praktycznie nieznana. Jest całkowicie możliwe, że szczepionki w małej populacji genetycznie predysponowanych dzieci mogą reagować niewłaściwie, po prostu z powodu ich niedojrzałego układu odpornościowego lub innych nieznanych czynników ryzyka, takich jak niedobory odporności, alergie, toksyny chemiczne lub przewlekły stres psychiczny [3]. ,

W ostatnich latach temat immunizacji-autoimmunizacji zyskał trochę uwagi opinii publicznej. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że choroby autoimmunologiczne są najczęstszymi objawami szczepień [1, 13]. MDR został uznany za winny problemów żołądkowo-jelitowych u niektórych dzieci z cechami autystycznymi [22]. Około połowa rodziców z dziećmi autystycznymi zgłosiła regresję autystyczną po immunizacji MPR [17]. Co więcej, serologiczne powiązanie MV z autoimmunizacją stwierdzono u dzieci autystycznych, które nie miały infekcji odry typu dzikiego, ale miały immunizację MPR [17]. I, jak opisano tutaj, dzieci autystyczne wykazały korelację serologiczną między MPR a autoimmunizacją mózgu, to znaczy, że ponad 90% surowic autystycznych dodatnich dla przeciwciał MPR miało również autoprzeciwciała przeciw-MBP w mózgu. Jest to dość intrygująca obserwacja na korzyść związku między nietypową infekcją odrą a autyzmem; Nietypowa infekcja zwykle odnosi się do infekcji, która występuje przy braku wysypki. Niedawno opisano nietypową infekcję odry przy braku wysypki i nietypowych objawów neurologicznych sugerujących istnienie wariantu MV u dzieci i dorosłych [9]. W świetle tych nowych odkryć sugerujemy, że znaczny odsetek przypadków autyzmu może wynikać z nietypowej infekcji odry, która nie powoduje wysypki, ale powoduje objawy neurologiczne u niektórych dzieci. Źródłem tego wirusa może być wariant MV lub szczepionka MPR. Dlatego naukowo pouczające jest rozważenie obu tych możliwości i odkrycie ich poprzez badania eksperymentalne. Uważamy, że jest to niezwykle ważny problem zdrowia publicznego, ponieważ niektórzy naukowcy ostrzegli nas niedawno przed pojawieniem się zmutowanego wirusa MV, który powoduje śmiertelne choroby u ludzi [9]. W takim przypadku potrzebne będą nowe strategie szczepień w celu zwalczania zakażenia zmutowaną odrą. Chociaż potrzebne są dalsze badania w celu ustalenia patognomonicznej roli MPR / MV, obecnie badamy rolę autoimmunizacji wywołanej wirusem, a nasze przyszłe badania mają na celu scharakteryzowanie molekularnych podstaw odporności komórkowej i humoralnej na antygeny wirusowe u dzieci z autyzm.