Narkotyki, zmętnienie gigantów przemysłowych w kształtowaniu cen

Dostęp do opieki nie jest już tylko problemem dla zubożałych krajów, ale także wpływa na budżety osób powyżej granicy ubóstwa. Najdroższy lek na świecie: 2,125 miliona dolarów

RZYM - Z pewnością jest jedna bardzo ważna rzecz, która sprawiła, że ​​pierwszy rząd Conte, zakończony miesiąc temu, o którym w ogóle nie mówiono. Bardzo odważna inicjatywa, z którą wiele międzynarodowych dziennikarzy poradziło sobie. Dzięki wspólnemu działaniu Ministerstwa Zdrowia, w szczególności właściwemu dyrektorowi Włoskiej Agencji Leków (AIFA), Luca Li Bassi we Włoszech promował dyplomatyczny tor przeszkód w 2018 r., Prezentując Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) rezolucja mająca na celu żądanie przejrzystości od dużych międzynarodowych korporacji farmaceutycznych w sprawie kosztów leków. Prośba o przejrzystość w jednym z najlepiej strzeżonych tajemnic w kręgach przemysłowych sektora: koszt badań i rozwoju nowych leków.

Dostęp do leków: nie stanowi już problemu tylko dla biednych. Brak dostępu do podstawowych leków jest historycznie problemem dotykającym kraje o niskich dochodach. Dwudziestoletnia bitwa o prawo do zdrowia, jeśli chcemy dla wygody naprawić międzynarodowy debiut z mobilizacją społeczeństwa obywatelskiego - w tym lekarzy i pacjentów - na pierwszej konferencji międzyresortowejŚwiatowa Organizacja Handlu (WTO) w Seattle w listopadzie 1999 r. Jak na ironię, ale jak można było wówczas przewidzieć, problem stał się globalny. Od pewnego czasu bogate kraje borykają się również z coraz trudniejszymi do pokonania przeszkodami, jeśli chodzi o budżety zdrowotne, aby zagwarantować obywatelom niezbędną opiekę.

Najdroższy lek na świecie: 2,125 miliona dolarów. Zezwolenie na sprzedaż w Stanach Zjednoczonych najdroższego leku w historii, wyprodukowanego przez szwajcarską firmę Novartis, obowiązuje od maja 2019 r. Jest to lek Zolgensma, terapia genetyczna podawana w pojedynczej dawce, stosowana w pediatrycznym leczeniu dzieci w wieku poniżej dwóch lat z rdzeniowym zanikiem mięśni (SMA). Zolgensma stanowi historyczny krok naprzód w leczeniu tej szybko zmieniającej się patologii; jest to rewolucyjna terapia, ponieważ podaje się ją w pojedynczej dawce. Jego cena wynosi 2,125 miliona dolarów.  

Ile naprawdę kosztują badania? I tak: ile naprawdę kosztują badania nad opracowaniem innowacyjnego leku? Każdy przypadek jest wyjątkowy, a najnowsze badania genetyczne radykalnie zmieniły scenariusze badań farmaceutycznych, więc nie można podawać postaci i lekkiego serca. Od czasu wybuchu bitwy wokół niezbędnych leków, zaczynając od leków przeciwretrowirusowych dla milionów ludzi cierpiących na HIV / AIDS na półkuli południowej, dane szacujące koszty badań zostały zmarnowane. Rosły z roku na rok. Często napompujesz się do tego stopnia, że ​​odniosłeś sukces w tytułach książek (The 800 Million Pill, autorstwa Merrill Goozner), które ujawniły tajemniczą historię przemysłu farmaceutycznego. Najnowsze szacunki wynoszą 2,6 miliarda dolarów.

Logika zysków nie jest kwestionowana. Nikt nie kwestionuje korporacyjnej potrzeby osiągania zysków, ale leki są dobrami użyteczności publicznej, które powinny podlegać nie tylko zasadom handlowym stosowanym bez zniżek w skali globalnej, bez różnicowania między niezbędnymi lekami i terapiami, które nie są niezbędne. I odwrotnie, zasady określone w umowach własności intelektualnej WTO, które traktują leki w taki sam sposób, jak każdy inny produkt przemysłowy, dają firmom farmaceutycznym coraz bardziej dominującą pozycję, ponieważ działają w dwudziestoletnim systemie monopolu patentowego.

Wróćmy jednak do Zolgensma, Novartis powiedział, że zbudował koszt leku na „modelu cenowym opartym na wartości” (model wyceny oparty na wartościach), zapewniając 50% redukcję obecnych średnich wydatków na leczenie SMA, w tym kosztów dziesięcioletniej terapii przewlekłego SMA, około 4 mln USD. Jedyny w użyciu alternatywny lek, Spinraza firmy Biogen, kosztuje 750.000 375.000 USD w pierwszym roku i XNUMX XNUMX w kolejnych latach. Podczas gdy niektórzy analitycy finansowi sugerują, że cena ustalona przez Novartis może stać się ceną referencyjną dla innych obecnie opracowywanych terapii genetycznych.

Czego Novartis nie mówi. I „że Zolgensma, którego sprzedaż przynosi zysk w wysokości 2,4 miliarda dolarów rocznie, jest wynikiem badań finansowanych początkowo z maratonu Telethon we Francji W tym przypadku z laboratorium non-profit stworzony celowo, Genetona, który od lat pracuje w dziedzinie rdzeniowego zaniku mięśni, który paraliżuje mięśnie i układ oddechowy dzieci, inwestując od 12 do 15 milionów euro zebranych podczas maratonu telewizyjnego. zespół naukowców odkrył, że wstrzyknięcie pewnego „wektora wirusowego” może naprawić wadliwy gen. W marcu 2018 roku Genethon sprzedał swój patent rozpocząć Amerykański AveXis, który miał już Zolgensmę w swoim portfolio badawczym, za 15 milionów dolarów. W następnym miesiącu AveXis został kupiony przez giganta Novartis za 8,7 miliarda dolarów. Oznacza to, że Novartis wprowadził na rynek amerykański, a następnie europejski i japoński, terapię będącą wynikiem badań finansowanych z darowizn obywateli.

Filozofia kształtowania ceny narkotyków. Jak już z powodzeniem eksperymentował Gilead Sciences, w 2013 r. Z innowacyjnym lekiem Sofosbuwir przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu C (odkrytego przez biotechnologię Pharmasset, a następnie nabytym), wprowadzono go na rynek USA w cenie 82.000 12 USD za 68.000-tygodniową terapię oraz we Włoszech kosztem XNUMX XNUMX euro Novartis całkowicie oddzielił cenę leku od kosztu jego opracowania. Jeśli rządy i agencje międzynarodowe, takie jak WHO, zaakceptują filozofię oparcia ceny narkotyków na ich wewnętrznej wartości, będzie to oznaczać, że leki ratujące życie będą w końcu kosztować więcej niż inne. Tak więc, budżety na zdrowie publiczne naprawdę będą w niebezpieczeństwie.

* Nicoletta Dentico, ekspertka od dziennikarstwa w dziedzinie zdrowia na świecie, zawsze działała na rzecz praw człowieka, prowadziła kampanię na rzecz zakazu stosowania min przeciwpiechotnych, a następnie anulowała dług zubożałych krajów. Były dyrektor Doctors Without Borders Italy

źródło: https://www.repubblica.it/solidarieta/diritti-umani/2019/09/09/news/farmaci-235561262/