Włoska anomalia: Gualtiero Ricciardi

Zaczerpnięte z książki „Idź łatwy-Nation„autor: Giulia Innocenzi

„Wskazałem ministrowi Lorenzin na niepokojącą sytuację, w jakiej się znaleźliśmy, trzeba powiedzieć, że była bardzo reaktywna i wspólnie opracowaliśmy nowe prawo”. Tak więc Walter Ricciardi, we wrześniu 2017 r. Na partii Partii Demokratycznej we Florencji, twierdząc, że nie bez szczypty dumy swoją wiodącą rolę w prawie, które wprowadziło dziesięć obowiązkowych szczepionek. W rzeczywistości potrzebnych było trzynaście obowiązkowych szczepionek: dodałby również pneumokoki, oprócz antymeningokoków B i C, które były zawarte w pierwotnym dekrecie. Ricciardi, jako prezes Istituto Superiore di Sanità, uczestniczył również w Narodowym planie w sprawie szczepionek, który działał jako prekursor prawa. Brał także udział w kalendarzu życia, promowanym przez towarzystwa naukowe (a zatem, według Demicheli, pośrednio także przez firmy farmaceutyczne), w imieniu SItI, Włoskiego Towarzystwa Higieny. W lipcu 2014 r. Ricciardi został mianowany nadzwyczajnym komisarzem głównego organu ds. Badań zdrowotnych we Włoszech, Istituto Superiore di Sanità, a rok później otrzymał nominację, ponownie od Ministra Lorenzina, na prezydenta. Człowiek z kluczowym zadaniem zdrowia publicznego. Ale kim jest Walter Ricciardi? Doktor i profesor uniwersytecki, zasiada w kilku komisjach o wielkim międzynarodowym prestiżu. Członek założyciel Italia Futura di Montezemolo, następnie składa wniosek o obywatelski wybór Monti, ale pozostaje poza Parlamentem. Podczas przesłuchania Waltera Ricciardiego w Komisji Spraw Społecznych w Izbie zastępca Massimo Enrico Baroni poruszył pewne problemy związane z powołaniem profesora. Przede wszystkim w przejściu od nadzwyczajnego komisarza Istituto Superiore di Sanità do prezydenta: „ogólnie rzecz biorąc, w przypadku wszystkich nominacji nadzwyczajnego komisarza po przyjęciu roli prezydenta jest nieodwołalność. W tym względzie przypomina się niedawne stanowisko Krajowego Urzędu ds. Przeciwdziałania Korupcji z dnia 6 maja 2015 r., „W którym postanowiono w szczególności, że każdy, kto mianował nadzwyczajnego komisarza instytucji, nie może wówczas pełnić funkcji prezesa tej samej instytucji. Ponadto parlamentarzysta zawsze zauważa, podczas gdy u poprzedniego ministra zdrowia Balduzzi procedura mianowania przewodniczącego ISS została przeprowadzona „w sposób cnotliwy”, to znaczy z apelacją publiczną, z komisją oceniającą i krótką listą 27 osób kandydaci, procedury zresztą stosowane dla podobnych organów badawczych na świecie, nic z tego nie zostałoby zrobione dla mianowania Ricciardi. Ponadto poseł do Parlamentu opracowuje szereg konfliktów interesów Waltera Ricciardiego w związku z niektórymi jego obecnymi lub wcześniejszymi stanowiskami, które dotyczyłyby przemysłu: członek Europejskiej Grupy Sterującej ds. Zrównoważonego Systemu Zdrowia i sprawozdawca Europejskiej Białej Księgi inicjatywa finansowana przez firmę farmaceutyczną AbbVie; członek komitetu naukowego CERGAS (Research Center on Health and Social Care Management) Uniwersytetu Bocconi, który współpracuje z Novartis w projekcie „Academy of Health Care Management and Economics”; kierownik naukowy pierwszej białej księgi na temat oceny technologii medycznych we Włoszech i projektu ViHTA, inicjatyw finansowanych przez GlaxoSmithKline. W odniesieniu do tego ostatniego stanowiska parlamentarzysta przypomina również, że od komisarza Waltera Ricciardiego „poza kompetencjami wymaganymi” jego rolą przedstawił propozycję utworzenia Narodowego Centrum Oceny Technologii Medycznych w Istituto Superiore di Sanità ” których cele wydają się, co dziwne, zbieżne z celami GlaxoSmithKline w programie ViHTA ». Ale to nie wszystkie potencjalne konflikty interesów Waltera Ricciardi. „We Włoszech deklarują mniej niż w Europie” - mówi Amelia Beltramini, dziennikarka naukowa. „W przypadku zadania przyjętego w Europie Ricciardi musiał sporządzić deklarację zainteresowania w Komisji Europejskiej w dniu 28 marca 2013 r.”. Beltramini przekazuje mi dokument, który jest również dostępny w Internecie, gdzie można zobaczyć, że obecny prezes Istituto Superiore di Sanità opracował HTA (Health Technology Assessment), czyli ocenę wpływu na zdrowie serii szczepionek przeciwko firmy farmaceutyczne.

• Novartis na szczepionkę MenB (2012)
• Menarini na szczepionkę Nebivololo (2012)
• Menarini na szczepionkę Remimazolam (2012)
• IBSA dla szczepionki Fostimon (2012)
• GlaxoSmithKline na szczepionkę Belimumab (2011)
• Pfizer na szczepionkę Enbrell (2011)
• Pfizer na szczepionkę PCV13 (2011)
• Astellas Pharma na szczepionkę Mycamine (2010)
• Amgen Dompè za szczepionkę Prolia (2010)
• Wyeth Lederle na szczepionkę Prevenar (2009)
• Novartis na szczepionkę Lucentis (2009)
• Sanofi Pasteur na szczepionkę Gardasil (2008)
• GlaxoSmithKline na szczepionkę Synflorix (2008)
• GlaxoSmithKline dla szczepionki Lapatinib (2008)
• GlaxoSmithKline na szczepionkę przeciw HPV (2007)

UWAGA: Jak wielu z was mogło zauważyć, na liście, którą właśnie umieściliśmy, nie wszystkie są szczepionkami, ale nie jest to pomyłka, przynajmniej nie jest to pomyłka nas ani autora książki. Ta lista pojawiła się (teraz została usunięta, ale pliki PDF i obrazy są przechowywane) w europejskim programie nauczania, który sam Gualtiero Ricciardi wstawił. Oczywiście nie zaczynamy poprawiać książki, powołując się na nią, a książka nie zaczęła poprawiać oficjalnego programu nauczania ricciardi.