Ale ile z tych uszkodzonych rozpoznaje się we Włoszech?
Odpowiedź na pytanie nr 4-03638
Wydanie n.94
Odpowiedź - ustawa nr. 25, zatytułowany „Odszkodowanie na rzecz osób uszkodzonych przez nieodwracalne powikłania w wyniku obowiązkowych szczepień, transfuzji i podania produktów krwiopochodnych”, przyznaje podmiotom, że po obowiązkowych szczepieniach, transfuzjach i podaniu produktów krwiopochodnych zgłoszono nieodwracalne uszkodzenie, prawo do otrzymania przez państwo odszkodowania, renty rocznej. Ta korzyść jest rozpoznawana po stwierdzeniu związku przyczynowego między chorobą a transfuzją zakażonej krwi lub po podaniu zakażonych produktów krwi lub obowiązkowym szczepieniu przez szpitalną komisję medyczną odpowiedzialną za terytorium, a kwota jest sparametryzowana powaga szkody.
Zgodnie z dekretem prezesa Rady Ministrów z dnia 26 maja 2000 r. Funkcje i zasoby związane z rekompensatą zostały przekazane regionom, z wyjątkiem rekompensaty dotyczącej regionu sycylijskiego, który do tej pory pozostaje pod jurysdykcją państwa. Ministerstwo Zdrowia zarządza około 9.000 16.000 rekompensat administracyjnie, podczas gdy regiony zarządzają łącznie około XNUMX XNUMX rekompensat.
Artykuł. 1 ust. 1 ustawy z dnia 29 października 2005 r., N. 229, przewidywał wypłatę odszkodowania na rzecz osób poszkodowanych w wyniku nieodwracalnych powikłań z powodu obowiązkowych szczepień, które już korzystają z odszkodowania, o którym mowa w ustawie z dnia 25 lutego 1992 r., N. 210. Dodatkowa rekompensata składa się z miesięcznego zasiłku na życie w wysokości 6-krotności kwoty otrzymanej przez stronę poszkodowaną zgodnie z art. 2 ustawy n. 210 dla kategorii od pierwszej do czwartej tabeli A załączonej do tekstu ujednoliconego, o którym mowa w dekrecie Prezydenta Republiki z 23 grudnia 1978 r., N. 915 i kolejne modyfikacje, 5 razy dla piątej i szóstej kategorii oraz 4 razy dla siódmej i ósmej kategorii. Ministerstwo Zdrowia jest właściwe do zapewnienia tej korzyści mieszkańcom całego terytorium kraju.
Na dzień 31 marca 2015 r. Beneficjenci dodatkowej rekompensaty, o ile zostali uznani za uszkodzonych przez obowiązkowe szczepienia, wynoszą 609 osób, a 22 osoby skorzystały z niej, ale których pozycja została zamknięta po śmierci.
Z biegiem lat nastąpił znaczny wzrost sporów sądowych, głównie z powodu 2 czynników, które wpłynęły na działalność ukierunkowaną na likwidację dokumentów skazujących. Odszkodowanie, o którym mowa w art. 1 ustawy n. 210 składa się bowiem z 2 elementów: stałej kwoty ex lege i specjalnego dodatku dodatkowego. Odnośnie do przeszacowania lub w inny sposób elementu odszkodowania zwanego specjalnym odszkodowaniem uzupełniającym, przeciwne wytyczne były omawiane od lat w orzecznictwie Sądu Kasacyjnego.
Po zdaniu nr 293/2011 Trybunału Konstytucyjnego, który stwierdził niezgodność z konstytucją art. 11 ust. 13 i 14 dekretu z dnia 31 maja 2010 r., N. 78, w części, w której przewidywał „ust. 2 art. 2 ustawy z dnia 25 lutego 1992 r., N. 210 i kolejne zmiany są interpretowane w ten sposób, że suma odpowiadająca kwocie specjalnego dodatku dodatkowego nie jest przeszacowywana zgodnie ze stopą inflacji ”, została ustalona od grudnia 2011 r. I dla całego 2012 r., 2013 r. I 2014 r. , znaczny wzrost sporu wszczętego przeciwko Ministerstwu i mający na celu przeszacowanie specjalnej dodatkowej zasiłku, obecnie uznanej przez Consulta, w stosunku do której nawet prokurator nie uznał obrony za bardziej odpowiednią. Konsekwencją tej sytuacji jest to, że wszystkie wydane wyroki lub proponowane nakazy doprowadziły do skazania Ministerstwa.
Rosnąca tendencja procesowa została określona, ponownie w tych samych latach, przez kolejny czynnik. Zgodnie z orzecznictwem, zatwierdzonym przez Najwyższy Sąd Kasacyjny, Ministerstwo jest zawsze i w każdym przypadku uważane za uzasadnione biernie w orzeczeniach dotyczących prawa nr. 210 z 1992 r., Nawet gdy administracyjne kompetencje praktyk zostały przekazane Regionom, do których dekret Prezydenta Rady Ministrów z dnia 26 maja 2000 r. Przeniósł odpowiednie kompetencje i w tej kwestii prokurator nie rozważał już więcej przydatne do obrony. Oba te czynniki przyczyniły się do powstania zaległości, które można zmierzyć w około 8.000 XNUMX tytułów do wykonania.
Aby zaradzić tej sytuacji, określono dwuletni projekt wykonania wyroków i nakazów sądowych przesłanych w latach 2012-2014, które dotyczą wypłaty odszkodowania na podstawie art. 1 ustawy n. 210, przeszacowanie specjalnego dodatkowego odszkodowania i odszkodowania za szkody.
Minister Zdrowia
Lorenzin
(21 lipca 2015 r.)
źródło: http://www.senato.it/japp/bgt/showdoc/frame.jsp?tipodoc=Sindispr&leg=17&id=937854