„W dzieciństwie miałem wszystkie szczepionki”

Tym zdaniem kwestia szczepień jest często bagatelizowana, jakby dla oczyszczenia sumienia i powrotu do tego, co powszechnie uważa się za „normalne”, ale czy kiedykolwiek zdawaliście sobie sprawę, ile dawek podaje się dziecku urodzonemu w 1980 r. i urodzonemu w 2023 r.?

Poniżej możesz zobaczyć ofertę szczepień w grupie wiekowej 0-18 lat w 1980 r. w porównaniu z ofertą oferowaną dzisiaj w nowym Narodowym Planie Szczepień na lata 2023-2025.⁽¹⁾

Skok w lata 80-te

Spróbujmy współczuć: jesteśmy młodymi matkami lub ojcami i żyjemy w fantastycznych latach 1980. Podczas pierwszej dwumiesięcznej wizyty Twojego dziecka pediatra zaproponuje Ci dwie szczepionki, które są obowiązkowe: przeciw błonicy-tężcowi i doustną szczepionkę przeciwko polio Sabin . Ten preparat, inokulum i szczepionkę doustną, trzeba będzie powtórzyć jeszcze trzy razy: w wieku 4 miesięcy, około roku i ostatecznie między 5 a 7 rokiem życia.
Dzięki tym wyjątkowym szczepionkom jesteś uważany za „dobrego rodzica”: 3 szczepienia i 4 podania doustne, łącznie 10 dawek w wieku od 0 do 7 lat i tak było do 1992 r., kiedy Minister Zdrowia Francesco De Lorenzo, po przyjęciu łapówki w wysokości 600 milionów lirów od Glaxo, również wprowadził obowiązek szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B... ale to już inny rozdział.

Ponownie w 1980 r., jeśli ktoś chciał wyjść poza obowiązkowe szczepionki, miał do wyboru kilka opcji: po ukończeniu pierwszego roku życia mógł podać pojedynczą dawkę szczepionki przeciwko odrze – szczepionki monowalentnej, która obecnie zniknęła z rynku a dla dziewcząt szczepionkę przeciw różyczce, którą często podawano w szkole, za zgodą rodziców, w piątej klasie szkoły podstawowej lub w pierwszej klasie gimnazjum (piąta lub szósta klasa).

Uwaga: zarażenie się tą chorobą w naturalny sposób zwalnia Cię ze szczepień zarówno przeciwko odrze, jak i różyczce, dlatego też stawiamy hipotezę pełnej profilaktyki szczepień dla dziecka urodzonego w 1980 roku, które nie zachorowało na żadną osutkę.

Przejdźmy teraz do osób urodzonych w 2023 roku 

W nowym krajowym planie szczepień na lata 2023–2025 zaczynamy od wirusowego zapalenia wątroby typu B w przypadku niektórych konkretnych kategorii dzieci po urodzeniu, a zaraz potem rozpoczynamy od szczepionek sześciowartościowych (błonica, tężec, krztusiec, poliomyelitis, Haemophilus influenzae B i wirusowe zapalenie wątroby typu B) do 60. roku życia dni życia. Będziesz musiał powtórzyć to jeszcze dwa razy, raz po 4 miesiącach i raz po 10 miesiącach oraz podczas jednoczesnego podawania ze szczepionką przeciw pneumokokom, zawsze w 3 całkowitych dawkach w odstępach jak powyżej. Szczepionkę przeciwko Meningokokom B często podaje się także łącznie z pneumokokami, zawsze w 3 dawkach i zawsze w ciągu 10 miesięcy życia, do której dodaje się doustną szczepionkę przeciwko rotawirusom podawaną w 2 lub 3 szczepieniach (w zależności od wybranego produktu). jeśli 2 lub 3).

Od 12 miesiąca życia obowiązkowa jest czterowalentna szczepionka MPRV (Odra-Ryżyczka-Świnka-Ospa wietrzna), a ponieważ są łagodne, dodawana jest także szczepionka przeciwko meningokokom ACWY. 

W tym nieustannym następstwie, od szóstego miesiąca życia rozpoczynamy od szczepienia przeciwko grypie, które jest zalecane co roku, a zatem kontynuowane jest przez całe życie.

Od 5. roku życia otrzymasz szczepionkę przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi i poliomyelitis, a lokalne władze ds. zdrowia decydują, czy podać je oddzielnie, czy połączyć, tj. DTP+Polio lub DTP z polio oddzielone w jednej szczepionce. Oczywiście jest druga dawka przypominająca szczepionki MMRV i w końcu zatrzymujemy się na chwilę, chyba że dostaniemy coroczną szczepionkę przeciw grypie.

Od 12. roku życia zaczynamy od szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka, ale należy zachować ostrożność, jeśli zacznie się prawidłowo, to tylko 2 dawki, jeśli zostanie opóźnione, to 3 dawki, do których dodaje się szczepionkę przypominającą przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi i poliomyelitis. Również na tym etapie wycofywanie Meningococcus ACWY i Meningococcus B kończy się.

Dziecko urodzone r 1980, od 0 do 18 lat otrzymał 14 dawek w 9 lub 10 szczepieniach i był uważany za jednego z superszczepionych.  

Dziecko urodzone r 2023, od 0 do 18 lat poda co najmniej 60 dawek w 37 szczepieniach i wykluczamy anormalne sytuacje epidemiczne, patrz Covid19 i przyszłe szczepionki, które wdrożą.

Stowarzyszenia takie jak Corvelva powstały w latach 90. XX wieku w odpowiedzi na wzrost obowiązków w zakresie szczepień, systematyczne niedocenianie działań niepożądanych i ciągłe zaprzeczanie szkodliwości szczepionek zarówno przez środowisko medyczne, jak i państwo. Wraz ze wzrostem harmonogramu szczepień oferowanych dzieciom te trzy podstawowe problemy, z którymi walczymy od lat, nasiliły się wykładniczo, doprowadzając w naszej opinii do sytuacji nie do utrzymania.
Podam przykład: jeśli w 2006 roku szczepionka Morupar (odra-świnka-różyczka) została wycofana z rynku⁽²⁾ po wielu zgłoszonych reakcjach niepożądanych (oficjalnie 5, ale to był wierzchołek góry lodowej) dziś zjawisko to jest prawie niemożliwe.
I znowu, jeśli do końca lat 90. i w pierwszej dekadzie XXI wieku prawo dotyczące odszkodowań za szkody poszczepienne było czymś skomplikowanym, ale możliwym do osiągnięcia, to dziś jest to martwa litera.