Przesłanka jest konieczna, ponieważ mówimy o zdrowiu, zdrowiu naszych dzieci i często pozwalamy się wykorzystywać przez upolitycznione podmioty lub osoby o ukrytych motywach, z pewnością nie o zdrowiu naszych dzieci.

Spróbujemy użyć tego krótkiego tekstu, zaczerpniętego z pełniejszego dokumentu napisanego przez dziewczynę z depresją i zespół #NotInMyName, aby włączyć żarówkę. Nie dbamy o to, jakie jest twoje stanowisko odnośnie do przydatności czy nie szczepień, ale jesteśmy zainteresowani pokazaniem, jak wszystko nie jest proste i jak immunosupresje i ogólnie szczepienia są wykorzystywane przez klasę polityczną, która widzi ziemię rozsypującą się pod stopami.

Kto jest scataggia Giorgia

Giorgia Scataggia jest 29-letnią dziewczyną z obniżoną odpornością. Jego kondycja fizyczna jest zatem instrumentalizowana, aby usprawiedliwić obowiązkowe leczenie innych zdrowych dzieci bezbronnych. Przymus W JEGO NAZWIE, obowiązek jako broń ochronna wobec tych, którzy nie mogą zostać zaszczepieni tak jak ona. Akceptacja deprywacji w zamian za ochronę, naruszenie prywatności, bezpieczeństwa, terroryzm: oto jak „usprawiedliwić” ograniczenie wolności jednostki. Dlatego ważne jest, aby nie poddawać się tej bitwie, ponieważ została narzucona, a nie tylko to, co narzuca.  
Giorgia kilka miesięcy temu napisał list do polityków, którzy następnie odeszli, aby zasubskrybować inne osoby z obniżoną odpornością, jako sprzeciw wobec mediów i trwających manipulacji instrumentalnych. Jego słowa są lepsze niż wiele wyjaśnień, dlatego przedstawiamy krótki fragment zaczerpnięty z tekstu dostarczonego przewodniczącemu XII Komisji Higieny i Opieki Zdrowotnej Sileri w związku z przesłuchaniami DDL 770 w sprawie zapobiegania szczepionkom:

„... Nie zajmę się skutecznością i bezpieczeństwem szczepionek, ponieważ nie sądzę, żebym posiadał te umiejętności, ale z bezpośredniego doświadczenia powiem wam, że życie osoby z obniżoną odpornością jest trudne, nie z powodu przenośnych chorób exanthemicznych, ale z powodu nieskończonych patogennych mikroorganizmów więcej martwienie się o codzienne życie osoby z obniżoną odpornością. Wyobraźmy sobie, że strzelają na zewnątrz za pomocą karabinów maszynowych i wyobraźmy sobie, że mamy dostępny hełm. Pociski to wszystkie patogeny, które można zarazić, a hełm to szczepienia. Wierzenie, że dziecko z obniżoną odpornością jest bezpieczne w zaszczepionej klasie, jest jak narażanie się na wybuch karabinu maszynowego z hełmem na głowie: głowa może być chroniona, ale możesz bezpiecznie umrzeć nawet z powodu ciosu w brzuch, serce, płuca i tak dalej. Dlatego proszę was, abyście zwrócili uwagę na wykorzystywanie immunosupresji na użyteczność społeczną opartą na hipotezach, w których poświęcono prawo do włączenia dzieci i prawo do nauki. Każde leczenie zdrowotne ma możliwe skutki uboczne i akceptuję to, chociaż mam nadzieję, że wszystko się poprawi. Chodzi o ograniczenie. Jeśli nie masz wyboru, wszyscy, którzy niestety poniosą szkodę z powodu tego obowiązkowego leczenia, będą w rzeczywistości ofiarami ludzkimi, unieważnionymi dla ochrony dobra wspólnego. Jeśli istnieje nawet niewielkie ryzyko, osoba musi mieć możliwość wyboru. Niepotrzebne i obłudne jest martwienie się o indywidualną immunosupresję, a następnie nie przejmowanie się uszkodzoną jednostką, tak jakby to była bezużyteczna marnotrawstwo społeczeństwa. Posiadanie mojej patologii nie daje mi prawa decydowania o dzieciach innych. Posiadanie mojej patologii nie daje mi prawa decydowania o dzieciach innych. Istnienie grupy ludzi o cechach nie uprawnia nikogo do zwykłego wyzysku. Ufam twojemu odbiciu i przeczytaniu tych refleksji, tak więc definicja tekstu DDL 770 w części szkolnego zawieszenia w nadziei, że niezależnie od decyzji, ale NIE W MOIM NAZWIE ”.

Giorgia Scattaggia

Prawdziwe miejsca i zagrożenia dla osób z obniżoną odpornością

Jakie są pierwsze niebezpieczeństwa?

Kto ma dziecko z obniżoną odpornością lub cierpi na patologię immunosupresyjną, wie, że pierwszymi zaleceniami dla niego i otaczających go osób są mycie rąk, nawet przy odrobinie spłukiwania przez długi czas przedtem stosowanie doustne w celu zmniejszenia ryzyka Legionelli.

Każdy z chorobą immunosupresyjną musi wiedzieć, że zakażenia bakteryjne, wirusowe, grzybicze, pierwotniakowe i robakowe to główne rodziny zakażeń, które mogą stanowić zagrożenie dla ich zdrowia. Inwazyjna aspergiloza płuc, Penumocystis Jirovecii, Candida albicans, CMV, Toxoplasma gondii, Crypococcus neoformans, Herpes simplex, S. aureus i bakteria S. pneumoniae, infekcje grypy A i B, wirusy grypy A i B, wirus cytomegalii, wirus cytomegalii Epstein Barr, adenowirus i syncytialny wirus oddechowy to tylko niektóre z wirusów, na które nie ma szczepionek i wszystkie są potencjalnie niebezpieczne dla osoby z obniżoną odpornością.

Na razie rozmawialiśmy o potencjalnie niebezpiecznych patogenach, których nie ma szczepienia, ale te podlegające obowiązkowi szczepienia?

Poprzedni rząd przyjął dekret prawny 31 z dnia 2017 lipca 73 r. Ze względu na zmniejszenie liczby szczepień, ale zastosował ten dekret, w którym obowiązkowy charakter 10 szczepionek dotyczy niewielkiej części populacji w przedziale wiekowym 0–16 lat lata, które stanowią mniej niż 16% całej populacji.

Te 16% należy ocenić na podstawie wszystkich 10 chorób, którym można zapobiec przez szczepienie, a dla 6 z nich absolutnie nie zaleca się immunizacji osobnika z obniżoną odpornością. W rzeczywistości osoby cierpiące na immunosupresję mogą (wręcz są zalecane) otrzymywać szczepionki. Stowarzyszenie pierwotnego niedoboru odporności za pośrednictwem szpitala pediatrycznego Uniwersytetu A. Meyera (https://goo.gl/G7kcgj strony 4 i 5) możemy przeczytać, że:

„Pierwotne niedobory odporności to niejednorodna grupa rzadkich, wrodzonych i uwarunkowanych genetycznie stanów, spowodowanych przez jedną lub więcej wad wrodzonej i / lub swoistej odporności. Pacjenci dotknięci chorobą wykazują szczególną podatność na infekcje, a ponieważ determinują one rokowanie, podstawowe znaczenie mają procedury profilaktyczne. Spośród nich kluczową rolę odgrywają szczepionki. Mogą jednak mieć różne skutki w zależności od rodzaju deficytu: w niektórych przypadkach zapewniają taką samą ochronę jak u zdrowych osób; u innych z powodu defektu immunologicznego nie wywołują żadnej reakcji. Ponadto w niektórych warunkach mogą wystąpić poważne skutki szczepionki, jeśli podaje się żywe szczepionki, w tym choroba szczepu szczepionki. Czasami z obawy przed zdarzeniami niepożądanymi istnieje ryzyko, że ci pacjenci nie zostaną zaszczepieni. [...] Z drugiej strony z tego samego powodu nie mówi się, że są w stanie odpowiedzieć na czynnik immunizacyjny; nawet niektóre szczepionki - te składające się z bakterii lub żywego wirusa - mogą stanowić ryzyko, ponieważ są w stanie wywołać samą chorobę. Zbyt często dzieci z niedoborami odporności wcale nie są szczepione ze względu na ich stan. Wynika to ze strachu przed niepożądanymi zdarzeniami, podyktowanego słabą wiedzą ”.

Tylko w rzadkich przypadkach niedoboru odporności szczepienia żywymi szczepionkami przeciw wirusom, takimi jak leki przeciw odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej, mają przeciwwskazania, ale w tym przypadku ewidentnie wymagana jest szczegółowa i spersonalizowana ocena, a jednak pomysł „tout court” brak szczepienia pacjentów z defektem immunologicznym, ponieważ uważają się za niezdolnych do odpowiedzi na bodziec szczepionkowy, jest pomysłem całkowicie przestarzałym. Istnieją wyraźne dowody naukowe, które pokazują, w jaki sposób, w wielu stanach patologii immunologicznej, można wywołać odpowiedź immunologiczną za pomocą szczepionki.

Tak więc, podsumowując problem szczepień z obniżoną odpornością, problem nie pojawia się absolutnie w przypadku szczepionek przeciwko: błonicy, tężcowi, krztuścowi, polio, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B i hemofilowi ​​influenzae typu b, a także w przypadku szczepionek nieobowiązkowych, takich jak przeciw meningokokom, przeciw pneumokokom, przeciw grypie. Ryzyko ciężkiej immunosupresji w związku z chorobami objętymi szczepionkami, w przypadku których ustawa 119/2017 przewiduje obowiązek szczepienia, jest ograniczona w rzadkich przypadkach tylko do odry, świnki, różyczki i ospy wietrznej (MPRV), ale osoby te są nadal narażone na wiele bardzo duża liczba innych infekcji.

Takie podejście do szczepionek stanowi poważne zagrożenie dla społeczności. Myślenie, że osobnik z poważnym deficytem immunologicznym jest chroniony tylko przez szczepienie, jego i / lub inne podmioty, „przypomina narażenie się na wybuch karabinu maszynowego z hełmem na głowie”, powołując się na skuteczne słowa Giorgii.

Szczepienia, w rzadkich przypadkach, absolutnie nie są zalecane dla osób z obniżoną odpornością w przypadku żywych szczepionek przeciw wirusom, takich jak MPR (lub MPRV), ale to otwiera kolejny problem: jeśli przeczytamy karty danych technicznych i oficjalne wskazania szczepień zawierające żywy atenuowany wirus, w rzeczywistości , czytamy, że „po zaszczepieniu dziecko powinno unikać przez co najmniej 6 tygodni po szczepieniu, w miarę możliwości, bliskiego kontaktu z:

• osoby o obniżonej odporności na choroby,
• kobiety w ciąży, które nie miały ospy wietrznej lub które nie zostały zaszczepione przeciwko ospie wietrznej.
• noworodki od matek, które nie miały ospy wietrznej lub nie zostały zaszczepione przeciwko ospie wietrznej. ”

Szczepienie MPRV w bardzo rzadkich przypadkach może prowadzić do rozwoju infekcji, a zatem przekształcić zaszczepionego pacjenta w potencjalny wektor choroby. Oczywiste jest, że nie oznacza to, że zaszczepiony osobnik automatycznie staje się inkubatorem patogenu, a zatem musi być zamknięty w izolacji, ale prawdą jest również, że problem immunosupresji jest niezwykle bardziej złożony niż zamierzono.

Jakie jest pierwsze miejsce infekcji?

Wszystkie te wirusy i bakterie mają swoje ulubione miejsce w Europie i we Włoszech do rozprzestrzeniania się. Miejscem, w którym łatwiej jest zarażać się infekcjami, jest właśnie to miejsce, które powinno najbardziej chronić osobę z niedoborem odporności, i nie, to nie szkoła, ale obiekty szpitalne. Istituto Superiore di Sanità przypomina nam, że:

„Zakażenia szpitalne są najczęstszym i najpoważniejszym powikłaniem opieki zdrowotnej”.

Opieka zdrowotna uległa głębokim zmianom w ostatnich latach. Podczas gdy wcześniej szpitale były miejscem większości operacji opiekuńczych, od lat XNUMX. XX wieku zarówno hospitalizowani pacjenci w poważnych warunkach (a zatem narażeni na wysokie ryzyko zakażeń szpitalnych), jak i miejsca dodatkowej opieki wzrosły - szpital (domy opieki dla osób starszych, opieka domowa, opieka ambulatoryjna). Stąd potrzeba rozszerzenia koncepcji infekcji szpitalnych na infekcje związane ze zdrowiem i opieką społeczno-zdrowotną (ICA).

Oto główne mechanizmy transmisji ICA:

1. bezpośredni kontakt osoby zdrowej z osobą zarażoną, zwłaszcza przez ręce;
2. kropelki emitowane podczas kaszlu lub kichania od osoby zakażonej do osoby podatnej, znajdującej się w odległości mniejszej niż 50 cm;
3. pośredni kontakt przez zanieczyszczony nośnik (np. endoskopy lub narzędzia chirurgiczne);
4. przenoszenie infekcji na kilka osób jednocześnie, poprzez zanieczyszczony wspólny nośnik (żywność, krew, płyny infuzyjne, środki dezynfekujące itp.)
5. drogą powietrzną, przez mikroorganizmy, które przeżywają w powietrzu i są przenoszone zdalnie.

Są to wszystkie zagrożenia związane z przenoszeniem choroby, które osoba poddana immunosupresji jest przenoszona nie tylko w szpitalu, ale wszędzie, w każdym miejscu i przy ogromnej liczbie ludzi, ponieważ od babci po rodziców, nauczycieli, lekarza, sąsiada itd. wszystkie są potencjalnymi wektorami patogenów, którym zarówno można zapobiegać poprzez szczepienia, jak i nie można im zapobiegać za pomocą szczepień. Te zakaźne zagrożenia, których nie można zaszczepić, nie należą do kultury „efektu stadnego”, ale należą do świadomości zdrowotnej, jaką sam pacjent ma wobec otaczającego środowiska, świadomości bez oficjalnych zaleceń. 10 lub 20 szczepionek nie zmienia ich ochrony, rzeczywiście, jak widać w przypadku szczepionki MPRV, ryzyko zarażenia wzrasta w porównaniu z naturalnym zakażeniem samą chorobą. 


Używaj mózgu: uczniowie z obniżoną odpornością nie są narażeni na znaczące ryzyko związane ze szczepieniem innych uczniów.

bibliografia

• http://www.ausl.pc.it/dipartimenti/oncoematologia/ematologia/RACCOMANDAZION_PREV_INFEZIONI.pdf
• http://www.epicentro.iss.it/problemi/infezioni_correlate/infezioni.asp
  Rubin LG, Levin MJ, Ljungman P i in. Wytyczne praktyki klinicznej IDSA 2013 dotyczące szczepienia gospodarza z obniżoną odpornością. Clin Infect Dis 2014 luty; 58 (3): 309-18.
• http://www.epicentro.iss.it/vaccini/GruppiRischio
• PE Fine, Herd Immunity: History, Theory, Practice Epidemiol Rev, 15 (1993), pp. 265-302; S. Salmaso, Szczepionki jako narzędzie zapobiegania, cit.
• Patrz I. Cavicchi, Vaccini. Nie wystarczy zmniejszyć liczbę obowiązkowych, potrzebny jest sojusz terapeutyczny w Healthcare Daily, 3 lipca 2017 r., http://www.quotidianosanita.it/studi-e-analisi/articolo.php?articolo_id=52302&fr=n, gdy jest to radykalnie kwestionowane, porównując zarówno wskaźniki WHO, jak i najbardziej akredytowaną literaturę naukową, wskazanie progu 95% dla efektu stada przez ISS.
• http://www.gazzettaufficiale.it/do/atto/corte_costituzionale/caricaPdf?cdimg=17C00192000300001&dgu=2017-08- 09&art.dataPubblicazioneGazzetta=2017-08-09&art.codiceRedazionale=17C00192&art.num=3&art.tiposerie=S1
• https://farmaci.agenziafarmaco.gov.it/aifa/servlet/PdfDownloadServlet? pdfFileName=footer_000200_038200_FI.pdf&retry=0&sys=m0b1l3   
• Goldman GS, King PG. Przegląd amerykańskiego uniwersalnego programu szczepień przeciwko ospie wietrznej: wskaźniki zachorowalności na półpasiec, opłacalność i skuteczność szczepionek w oparciu przede wszystkim o dane z projektu czynnego nadzoru Anticope Valley Varicella. Szczepionka 2013; 31: 1680–94.
• Szczepienia Donzelli A, Demicheli V. Anticaricella: naukowe argumenty za możliwymi strategiami innymi niż obecne. Epidemiol Poprzednie 2018; 42 (1): 65–70.
• Harder T, Siedler A. Przegląd systematyczny i metaanaliza szczepień przeciwko ospie wietrznej i ryzyko półpaśca: ilościowy pogląd na „egzogenną hipotezę przypominającą”. Clin Infect Dis, ciy1099, https://doi.org/10.1093/cid/ciy1099
• Donzelli A, Bellavite P, Demicheli V. Epidemiologia krztuśca i strategie zapobiegania: problemy i perspektywy. Epidemiol Poprzednie 2019; w prasie.
• Wendelboe AM, Elisabeth Njamkepo E, Bourillon A i in. Przenoszenie Bordetella pertussis na młode niemowlęta. Pediatr Infect Dis J 2007; 26: 293-99.
• Fedele G, Carollo M, Palazzo R i in. Rodzice jako źródło przenoszenia krztuśca u hospitalizowanych młodych niemowląt. Infekcja 2017; 45: 171-78.
• Thomas RE, Jefferson T, Lasserson TJ. Szczepienia przeciw grypie dla pracowników opieki zdrowotnej, którzy opiekują się osobami w wieku 60 lat i starszymi, żyjącymi w zakładach opieki długoterminowej. Cochrane Database of Systematic Reviews 2016, Issue 6. Art. No .: CD005187.
• Donzelli A. Obowiązek szczepienia pracowników służby zdrowia? InfoFarma 2017; 4: 21-22.
• Pezzotti P, Bellino S, Prestinaci F i in. Wpływ programów szczepień na 10 chorób, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek we Włoszech: 1900-2015. Szczepionka 2018; 36: 1435/43.
• Kulkarni PS, Jadhav S, Dhere RM. Poziome przenoszenie żywych szczepionek. Human Vaccines & Immunotherapeutics 2013; 9: 1,197.
• Cassini A, Diaz Högberg L, Plachouras D i in. Przypisywane zgony i skorygowane o niepełnosprawność lata życia spowodowane infekcjami bakteriami opornymi na antybiotyki w UE i Europejskim Obszarze Gospodarczym w 2015 r .: analiza modelowania na poziomie populacji. Lancet Infect Dis 2019; 19 (1): 56-66.
• Specjalny Eurobarometr 445. Odporność na środki przeciwdrobnoustrojowe. Raport. Czerwiec 2016 r.
• De Mei B, Cadeddu C, Luzi P, Spinelli A. Ruch, sport i zdrowie: znaczenie polityk promujących aktywność fizyczną i wpływ na społeczność. Raporty Istisan 2018; 18/9.
• Aune D, Keum N, Giovannucci E i in. Spożycie orzechów i ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, raka całkowitego, umieralności z jakiejkolwiek przyczyny i przyczyny: systematyczny przegląd i metaanaliza dawka-odpowiedź w badaniach prospektywnych. BMC Med 2016; 14 (1): 207.
• Aune D, Giovannucci E, Boffetta P i in. Spożycie owoców i warzyw oraz ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, całkowitego raka i śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny - przegląd systematyczny i metaanaliza dawka-odpowiedź w przyszłych badaniach. Intern J Epidemiol 2017; 46 (3): 1029/56.
• Aune D, Keum N, Giovannucci E i in. Spożycie pełnego ziarna i ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, raka oraz wszystkich przyczyn i przyczyn specyficznej śmiertelności: przegląd systematyczny i metaanaliza dawka-odpowiedź w badaniach prospektywnych. BMJ 2016; 353: i2716.
• Siani P. R&P 2018; 34: 225-28.
• Rubin LG, Levin MJ, Ljungman P i in. Wytyczne praktyki klinicznej IDSA 2013 dotyczące szczepienia gospodarza z obniżoną odpornością. Clin Infect Dis 2014 luty; 58 (3): 309-18.
• Smetana J, Chlibek R, Hanovcova I i in. Zmniejszenie seroprewalencji przeciwciał przeciw odrze po szczepieniu ± Możliwa luka w ochronie odry u dorosłych w Czechach. PLoS ONE 2017; 12 (1): e0170257.
• Cherry JD, Zahn M. Charakterystyka kliniczna odry u wcześniej zaszczepionych i nieszczepionych pacjentów w Kalifornii. Clin Infect Dis 2018; 67: 1315/19.
• Bergamini M, Comodo N, Gasparini R i in. Występowanie przeciwciał przeciwko toksynie błoniczej w surowicach ludzkich z przekroju populacji włoskiej. Szczepionka 1999; 17: 286-90.
• S Vygen S, A Fischer A, Meurice L i in. Odporność na zanikanie świnki u zaszczepionych młodych dorosłych, Francja 2013. Euro Surveill. 2016; 21 (10): pii = 30156.
• Fields VS, Safi H, Waters C i in. Świnka w wysoce zaszczepionej społeczności marshallese w Arkansas, USA: raport o epidemii. Lancet Infect Dis 2019; 8 stycznia pii: S1473-3099 (18) 30607-8. doi: 10.1016 / S1473-3099 (18) 30607-8.
• Chaves SS, Gargiullo P, Zhang JX i in. Utrata indukowanej szczepionką odporności na ospę wietrzną w czasie. N Engl J Med 2007; 356: 1121/29.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Zalecenia Komitetu Doradczego ds. Praktyk Szczepieniowych (ACIP): stosowanie szczepionek i globulin immunologicznych u osób ze zmienioną immunokompetencją. MMWR. 1993 kwietnia; 42 (nr RR-04).
• Ercan TE, Soycan LY, Apak H, Celkan T, Ozkan A, Akdenizli E, Kasapçopur O, Yildiz I. Miana przeciwciał i odpowiedź immunologiczna na szczepienia przeciw błonicy, tężcowi-krztuścowi i odrze-śwince-różyczce u dzieci leczonych z powodu ostrej białaczki limfoblastycznej. J Pediatr Hematol Oncol. 2005 maja; 27 (5): 273–7.
• Feldman S, Gigliotti F, Shenep JL, Roberson PK, Lott L. Ryzyko choroby Haemophilus influenzae typu b u dzieci z rakiem i odpowiedź dzieci z niedoborem odporności na białaczkę na szczepionkę skoniugowaną. J Infect Dis. 1990 maja; 161 (5): 926-31.
• Hodges GR, Davis JW, Lewis HD Jr, Siegel CD, Chin TD, Clark GM, Noble GR. Odpowiedź na szczepionkę przeciw grypie typu A u pacjentów wysokiego ryzyka. South Med J. 1979 stycznia; 72 (1): 29-32.
• Moss WJ, Clements CJ, Halsey NA. Szczepienia dzieci zagrożonych zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności. Bull of the World Health Organ. 2003; 81 (1): 62,64.
• Barbi M., Bardare M., Luraschi C., Zehender G., Clerici Schoeller M., Ferraris G. Odpowiedź przeciwciał na inaktywowaną szczepionkę przeciw polio (E-IPV) u dzieci urodzonych przez matki zakażone wirusem HIV. Eur J Epidemiol. 1992 marca; 8 (2): 211-6.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Podręcznik nadzoru chorób, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek. Wydanie 5 Miller ER, Haber P, Hibbs B, Broder K. Rozdział 21: nadzór nad zdarzeniami niepożądanymi po immunizacji za pomocą systemu zgłaszania zdarzeń niepożądanych szczepionek (VAERS). Atlanta: Centra kontroli i zapobiegania chorobom; 2011. 1,2.
• US Food and Drug Administration: szczepionki licencjonowane do użytku w Stanach Zjednoczonych. Silver Spring: Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków; [zaktualizowano 2018 lutego 14 r .; cytowany 2018 lutego 27]. https://www.fda. gov / BiologicsBloodVaccines / Vaccines / ApprovedProducts / ucm093833.htm.
• Miller LW, Starsze JJ, Drake J, Zimmerman S. Diphtheria. Wpływ na nosicieli i kontrola ognisk. Am J Dis Child. 1972 marca; 123 (3): 197-9.
• Warfel JM, Zimmerman LI, Merkel TJ. Bezkomórkowe szczepionki przeciw krztuścowi chronią przed chorobą, ale nie zapobiegają infekcji i przenoszeniu w modelu naczelnych. Proc Natl Acad Ski USA. 2014 stycznia 14 r .; 111 (2): 787-92.
• Kuba IPV Study Collaborative Group. Randomizowane, kontrolowane placebo badanie inaktywowanej szczepionki przeciw wirusowi polio na Kubie N Engl J z Med. 2007 12 kwietnia; 356 (15): 1536-44.
• Thomas RE, Jefferson T, Lasserson TJ. W przypadku szczepienia przeciw grypie dla pracowników opieki zdrowotnej, którzy opiekują się osobami w wieku 60 lat lub starszymi, mieszkającymi w zakładach opieki długoterminowej. Cochrane Database Syst Rev. 2016 2 czerwca; (6) CD005187: 2.
• Ohmit SE, Petrie JG, Malosh RE, Cowling BJ, Thompson MG, Shay DK, Monto AS. Skuteczność szczepionki przeciw grypie w społeczności i gospodarstwie domowym. Clin Infect Dis. 2013 maja; 56 (10): 1363.               
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Epidemiologia i zapobieganie chorobom, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek. 13 edycja Hamborsky J, Kroger A, Wolfe S, redaktorzy. Waszyngton: Fundacja Zdrowia Publicznego; 2015. 344.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Chroń swoje dziecko na całe życie: gdy kobieta w ciąży ma zapalenie wątroby typu B. Październik 2010. https://www.cdc.gov/hepatitis/HBV/PDFs/HepBPerinatal- Chroń, gdy jesteś w ciąży.pdf.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Epidemiologia i zapobieganie chorobom, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek. 13 edycja Hamborsky J, Kroger A, Wolfe S, redaktorzy. Waszyngton: Fundacja Zdrowia Publicznego; 2015. 154–5.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Epidemiologia i zapobieganie chorobom, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek. 13 edycja Hamborsky J, Kroger A, Wolfe S, redaktorzy. Waszyngton: Fundacja Zdrowia Publicznego; 2015. 177.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Epidemiologia i zapobieganie chorobom, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek. 13 edycja Hamborsky J, Kroger A, Wolfe S, redaktorzy. Waszyngton: Fundacja Zdrowia Publicznego; 2015. 120.
• Wagenvoort JH, Harmsen M, Boutahar-Trouw BJ, Kraaijeveld CA, Winkler KC. Epidemiologia świnki w Holandii. J Hyg (Lond). Grudzień 1980 r .; 85 (3): 313–26.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Zgłoszone przypadki i zgony z powodu chorób, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek, Stany Zjednoczone, 1950-2013. Epidemiologia i zapobieganie chorobom, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek. Hamborsky J, Kroger A, Wolfe S, red. 13 edycja Waszyngton: Fundacja Zdrowia Publicznego; 2015. Załącznik E3.
• de Boer AW, de Vaan GA. Łagodny przebieg świnki u pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną. Eur J Pediatr. 1989 czerwca; 148 (7): 618-9.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Epidemiologia i zapobieganie chorobom, którym można zapobiegać za pomocą szczepionek. 13 edycja Hamborsky J, Kroger A, Wolfe S, redaktorzy. Waszyngton: Fundacja Zdrowia Publicznego; 2015. 262,263,265,325,326.
• McLean HQ, Fiebelkorn AP, Temte JL, Wallace GS; Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Zapobieganie odrze, różyczce, zespołowi wrodzonej różyczki i śwince, 2013: podsumowanie zaleceń Komitetu Doradczego ds. Praktyk Szczepień (ACIP). MMWR. 2013 czerwca; 62 (RR-04): 17,24.
• Young MK, Cripps AW, Nimmo GR, van Driel ML. Bierna immunizacja po ekspozycji w celu zapobiegania różyczce i wrodzonemu zespołowi różyczki. Cochrane Database Syst Rev. 2015 9 września; (9) CD010586: 3.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Globulina immunologiczna na ospę wietrzną i półpaśca do zapobiegania ospie wietrznej: zalecenia Komitetu Doradczego ds. Praktyk Szczepionkowych (ACIP). MMWR. 1984 lutego; 33 (7): 84-90,95-100.