Co mam powiedzieć mojemu synowi? List otwarty od dr Eleny Pavan, piscologist

Drodzy Rodzice,

jako kobieta, matka i psycholog nigdy nie wyobrażałam sobie, że napiszę ci tego rodzaju list otwarty, i do końca mam nadzieję, że jakoś unika się rzeczywistości ... ale zbliża się data 10 marca i dlatego Z sercem w dłoni czuję się do tego zmuszony, akceptując prośbę Corvelvy.

Od miesięcy walczę z tobą przeciwko przymusowi na rzecz dialogu i wolności wyboru, ale dziś musimy przygotować się na to, że wiele dzieci można usunąć z przedszkoli bez możliwości zakończenia roku ze swoimi towarzyszami i ich nauczyciele, poddawani tej absurdalnej formie przemocy.

Każdy z was prawdopodobnie przygotował już plan B i musimy porozmawiać z naszymi dziećmi; Czuję się zmuszony z tobą o tym porozmawiać, postaram się być prosty, jasny i ogólny, udostępniając się, w razie potrzeby, za pośrednictwem Corvelva, aby w miarę możliwości wspierać cię w tej delikatnej sytuacji.

• Dzieci rozumieją
  Pierwszym błędem, którego należy unikać, jest myślenie, że jeśli grają, nie słuchają: są tam, patrzą, słuchają i mają pojęcie o różnych sprawach. Prawdopodobnie w ostatnich miesiącach słuchali refleksji między tobą a rodzicami, twoich komentarzy w wiadomościach, twoich rozmów telefonicznych, więc zauważyli, że coś jest z nimi nie tak i być może niektórzy z nich posunęli się już do zadawania pytań ,
  
  
• Nigdy nie kłam
  Jeśli tak jest zawsze, to tym bardziej, gdy zadają nam pytanie. Dzieci wiedzą, kiedy nie mówimy czegoś, co nie jest prawdą, ale akceptują to z zaufania do rodziców. Dlatego koniecznie, biorąc pod uwagę twój wiek, uprość i dostosuj komunikację do nich, unikając pewnych pojęć i pewnych terminów, także po to, aby nie wprowadzać zamieszania, ale nie kłamać.
  
  
• Jak z nimi rozmawiać
  Najważniejszą rzeczą, jak już wam napisałem, jest przekazywanie dzieciom informacji, które odpowiadają prawdzie. Jeśli będziesz z nimi szczerze rozmawiał, pomożesz im zbudować zaufanie, przekażesz wiadomość, że rodzina może poradzić sobie z rozczarowaniem i zmianą.

Wyjaśnij im, że dokonałeś wyborów, myśląc o tym, by czynić swoje dobro ... wyjaśnij im, że każdy rodzic dokonuje wyborów, które uważają za najlepsze dla swojego dziecka; wykształcony w różnorodności myśli i szacunku dla opinii innych, dając proste przykłady, które mogą zrozumieć.

Kiedy dziecko nie ma jasnych informacji, ma tendencję do zapełniania „pustych przestrzeni” zamieszaniem, goryczą i gniewem. Otwarte mówienie jest okazją do skorygowania nieporozumień.
Wiem, że jako dorośli wszystko to jest skomplikowane, ponieważ ten moment również jest dla ciebie trudny ... spróbuj usiąść obok dzieci, staraj się być blisko nich fizycznie i móc patrzeć im w oczy, przyjmując najprostszy możliwy język, starając się od razu przejść do sedna nie pozwalając im odejść, zapewnijcie, że zrobiliście wszystko, co możliwe, i że będziecie nadal to robić, i że nie będą winni zmiany, która nastąpi. Zostaw miejsce na pytania, niektóre dzieci potrzebują czasu, inne natychmiast je zadadzą, ale upewnij się, że wątpliwości nie pozostaną w nich.

Wyjaśnij im, co się stanie po 10 mazo, jeśli pozostaną w domu z dziadkami, jeśli pójdą do alternatywnych środowisk, jeśli przyjdzie opiekunka, jeśli zdecydujesz się zabrać ich psa, kota ... podkreślając zalety rozwiązania, które masz znalezione dla nich. Jeśli dzieci są w ostatnim roku, wyjaśnij im, że we wrześniu pójdą do szkoły podstawowej ze swoimi obecnymi kolegami z klasy. Jeśli są mniejsze, wyjaśnij im, jakiego rozwiązania szukasz lub już znalazłeś. W przypadku, mam nadzieję, pozostań w dobrych stosunkach z niektórymi rodzicami kolegów z klasy, zapewnij ich, że będą mieli okazję je zobaczyć ponownie, że będą mogli zaprosić niektórych kolegów z klasy do twojego domu, że spotkania mogą być organizowane w parku, pizze w towarzystwie. Zachęć ich, aby znaleźli rozwiązanie, że sami coś ci zaproponują, próbując wspólnie zadać pytanie.

Nie bój się okazywać swoich emocji. Nie powinniśmy wstydzić się okazywać smutku lub zranienia, ale także okazywać im entuzjazm dla nowego rozwiązania. Powiedz swoim dzieciom, że rozumiemy, jak się czują, widzimy to, wyobrażamy sobie rozczarowanie i niepewność, które czują. Nasze zrozumienie będzie niezbędne, aby zrozumieli, że nie są jedynymi, którzy odczuwają określone uczucia ... NIE SĄ SAMO, ponieważ mama i tata dzielą się swoimi emocjami.

W swoim wyjaśnieniu unikaj słów takich jak kara-kara-niegodziwość-niesprawiedliwość, koncentrując się na pozytywnych słowach, takich jak wybór-nowość-szansa-wzrost.

Mówienie o tych trudnych rzeczach wymaga nauczenia się nowych umiejętności rodzicielskich, musisz przekraczać granice w czasach napięcia. Ale najbardziej pocieszające dla dziecka, naszymi słowami, będzie to, że wiemy, co robić i możemy się nim zająć. Pamiętaj, że dobrze znasz swoje dzieci, więc dostosuj wyjaśnienia, które podasz, w oparciu o wiek i wiedzę, jaką posiadasz o swoim dziecku.

„Uczysz swoje dzieci, co oznacza dla ciebie Miłość i co dla ciebie Wolność… to najważniejsza nauka, jaką możesz im dać, nie zapominaj o tym. Nie jesteś sam… oni nie są sami…

Dr Elena Pavan, psycholog