Pamiętasz makrocząsteczkę, którą znaleźliśmy w Infanrix Hexa? Ta niestrawna i której nie byliśmy w stanie zidentyfikować?

Oto raport z analizy „MALDI-TOF” (metodologia zakwestionowana przez krytyków stosowania trypsyny). Wynik, mówiąc prosto, mówi nam, że makrocząsteczka jest rodzajem „czarnej dziury” lub gąbki, która pochłania wszystko, z czym się styka.

Nie można było go „podzielić” ani zidentyfikować żadnej treści.

Wnioski

Z przeprowadzonych analiz nie można było zidentyfikować związku, ale wykryć pewne właściwości chemiczno-fizyczne, na które należy zwrócić uwagę:

1. Nierozpuszczalność związku w ośrodkach polarnych;
2. Potencjalna zdolność związku do agregacji i sekwestrowania związków obecnych w roztworze organicznym;
3. Związek nielotny nawet naświetlany światłem lasera MALDI.

Oznacza to, że związek ma wysoką masę cząsteczkową i składa się z jednej dużej niepolarnej makrocząsteczki.

Funkcje wymienione powyżej są typowe dla różnych związków, w tym:

1. Żywice funkcjonalizowane.
2. Związki makrocząsteczkowe o zmienionej, agregującej i zatrzymującej konformacji (nierozpuszczalne o wysokiej odporności na trawienie, np .: PRION).

Faktem jest, że pamiętaj, że substancja ta została znaleziona w najczęściej stosowanym sześciowartościowym wieku dziecięcym, innymi słowy jest obowiązkowo wstrzykiwana noworodkom.

Download: CORVELVA-techniczne-report-MALDI-analiza-związek nierozpuszczalny w nierozpuszczalne-Infanrix-Hexa.pdf