Covid 19

Laten we proberen de soorten tests voor Sars-CoV-2 te verduidelijken

Laten we proberen de soorten tests voor Sars-CoV-2 te verduidelijken
Zoals gezegd tijdens de live uitzending met de aandeelhouders, CORVELVA STIMULEERT OF BEVORDERT U NIET OM ZWABS TE BOUWENZe zijn inderdaad gedeeltelijk de manier waarop de pandemie voor altijd kan voortduren, maar het is ook waar dat we moeten leven, als we ons gedwongen zien om dit te doen, uitstel of een dwingende noodzaak, we begrijpen tenminste wat ze zijn.

We hebben vaak te maken met technische terminologieën die op een ongepaste of verwarde manier worden gebruikt. We zullen nu proberen de betekenis van de belangrijkste termen te verduidelijken met behulp van het materiaal dat is geproduceerd door het Istituto Superiore di Sanità.

Diagnostische apparaten worden ingedeeld in verschillende typen, afhankelijk van het al dan niet gebruiken van apparatuur om de test uit te voeren, het type marker dat wordt gedetecteerd en de persoon die de test moet gebruiken.

Classificatie op basis van het al dan niet gebruiken van apparatuur

  • SNELLE TEST: alleen tests die geen apparatuur nodig hebben om het resultaat te verkrijgen, zijn bedoeld. Het heeft niets te maken met tampon, speeksel, prikpen of wat dan ook en evenmin met de wijze van uitvoering.
  • GEEN SNELLE TESTS: we bedoelen alleen tests waarvoor apparatuur nodig is om het resultaat te verkrijgen. Een klassiek voorbeeld is de moleculaire buffer, maar niet alleen.

Hier begrijpen we al dat de term snel ten onrechte wordt gebruikt in relatie tot de snelheid van uitvoering, maar dit is niet het geval. Sommige tests kunnen snelle resultaten opleveren en zijn ontworpen in de vorm van draagbare apparatuur, maar vallen niet onder de definitie van "snelle tests" van de Europese Commissie. Commerciële tests die gebruikmaken van "NAT"-moleculaire methoden worden bijvoorbeeld als niet snel beschouwd, zelfs als ze een sneller resultaat kunnen garanderen dan conventionele tests.


Testen die de aanwezigheid van viruscomponenten (RNA of antigeen) detecteren

Deze tests worden meestal uitgevoerd op nasofaryngeale (nasofaryngeale) uitstrijkjes, speeksel of bronchoalveolaire lavage en er zijn twee soorten:

  • Moleculaire methoden "NAT": detecteren de aanwezigheid van viraal RNA in het biologische monster door de identificatie van specifieke genoomsequenties die kenmerkend zijn voor het virus en hun cyclische amplificatie, waardoor ze detecteerbaar worden.
  • Antigeenonderzoeksmethoden: immuno-enzymatische methoden die de aanwezigheid van het virus in het monster detecteren door specifieke virusoppervlakte-eiwitten te herkennen, met behulp van specifieke antilichamen.

Serologische (of antilichaam) testen:

Deze testen worden uitgevoerd op volbloed, serum of plasma. Het zijn indirecte methoden omdat ze de aanwezigheid van het virus niet detecteren, maar de aanwezigheid van antilichamen die worden geproduceerd als reactie op blootstelling aan het virus.


Classificatie op basis van de beoogde gebruiker

  • Testen voor professioneel gebruik: omvatten zowel tests die bedoeld zijn voor gebruik in een laboratorium als sneltests die worden gebruikt door medisch personeel.
  • Zelfdiagnostische tests: dit zijn apparaten die bedoeld zijn om door de patiënt zelf thuis te gebruiken

Biologische classificatie voor Covid-19-diagnose

Voor de diagnose van SARS-CoV-2-infectie is het monster van keuze een monster van de luchtwegen. Dit kan van de bovenste luchtwegen zijn (neusuitstrijkje, mond-keeluitstrijkje, neus-keelholte uitstrijkje) en, indien beschikbaar, van de onderste luchtwegen: endo-tracheaal aspiraat of broncho-alveolaire lavage. Bij een longontsteking heeft het monster van de onderste luchtwegen de voorkeur voor een hogere virusconcentratie.

  • Monsters van de onderste luchtwegen: Monsters van de onderste luchtwegen worden verzameld in een steriele container, waarbij de juiste PBM worden gedragen en de mogelijkheid van het genereren van aerosolen wordt geminimaliseerd. Om deze reden wordt geïnduceerde sputumafname niet aanbevolen.
  • Nasofaryngeale en orofaryngeale swabs: Het verzamelen van de nasofaryngeale en orofaryngeale swab is een procedure die bestaat uit het verzamelen van slijm dat de oppervlakkige cellen van het slijmvlies van de nasopharynx of oropharynx bedekt, met behulp van een wattenstaafje (momenteel zijn er in synthetisch om veel meer organisch materiaal vast te houden dan wattenschijfjes).

Procedures voor het uitvoeren van uitstrijkjes voor Sars-CoV-2-diagnostiek

  • Nasopharynx-swab (foto 1): de nasopharynx bevindt zich diep achter de neus en is het bovenste gedeelte van de keelholte, dat zich van boven naar beneden verdeelt in de nasopharynx, orofarynx en hypofarynx. Om te worden bereikt, moet het wattenstaafje in de neusholtes loodrecht op het gezicht van de patiënt worden opgevoerd en op de vloer van de neusholten rustend, over een gemiddelde lengte van 8 tot 12 cm.
  • Orofaryngeaal uitstrijkje (foto 2): de orofarynx wordt achter de mondholte geplaatst en omvat de tonsillaire regio, het zachte gehemelte, de huig, de tongbasis en de zij- en achterwand van de orofarynx, deze laatste worden achter de regio's geplaatst tonsillaire en huig. Het uitstrijkje van de orofarynx omvat het zachtjes wrijven van de tonsillaire gebieden en de achterwand van de farynx, zonder de tong, wangen en tandbogen aan te raken.
  • Voorste neusuitstrijkje (foto 3): het moet in de neusholten worden ingebracht om de slijmvliezen te bereiken waar het virus zich koloniseert. In het voorste neusuitstrijkje wordt materiaal ter hoogte van de eerste 2 cm van de neus genomen door het slijmvlies met het wattenstaafje zachtjes in een cirkelvormige beweging aan te raken en een paar seconden op zijn plaats te laten om de afscheidingen op te nemen.
  • Neusuitstrijkje van de middelste neusschelp (foto 4): in de zijwand van de neus, van onder naar boven, worden drie neusschelpen beschreven, inferieur, midden en superieur, dit zijn structuren bedekt met slijmvliezen waar het virus zich kan koloniseren. Om de middelste neusschelp te bereiken, moet de tampon naar boven worden gericht en zijdelings ongeveer 45° hellen gedurende niet meer dan 3 cm, met een delicaat contact van deze structuren.

1 foto


2 foto


fotoblokken 1

3 foto


4 foto

 

Bronnen:
1. ISS COVID-19-rapport n. 11/2020 Rev. 2 - Tussentijdse aanbevelingen voor het correct afnemen, bewaren en analyseren van neushoorn-/orofaryngeale uitstrijkjes voor de diagnose van COVID-19
2. ISS COVID-19 rapport n. 54/2020 - Technologieën ter ondersteuning van nabijheidsdetectie: reflecties voor burgers, professionals en belanghebbenden in het COVID-19-tijdperk

Corvelva

Publiceer de menumodule naar de positie "offcanvas". Hier kunt u ook andere modules publiceren.
Kom meer te weten.