Psychotrope medicijnen, bijwerkingen: van psychose tot zelfmoordideeën. Dat is wanneer het nemen van hen (of niet) schade toebrengt aan de hersenen

We citeren uit www.ilfattoquotidiano.it
Geschreven door: Elisabetta Ambrosi
Datum: oktober 2018

Ernstige depressie, maniepsychose, geweld, zelfmoordideeën. Ze zijn enkele van de gevolgen die kan voortvloeien uit het stoppen van de behandeling met drugs. Om deze stellingen te ondersteunen is de Amerikaanse psychiater Peter R Breggin in het boek De opschorting van psychofarmaca. Een handleiding voor voorschrijvers, i therapeuten, patiënten en die van hen gezinnen (vertaald door de farmacoloog Laura Guerra voor uitgeverij Giovanni Fioriti). Breggin, arts en onderzoeker, richtte hij in 1972 in de Amerikaanse psychiatrie opInternationaal centrum voor studie van psychiatrie en psychologie. Medisch expert in vele onderzoeken tegen farmaceutische oorzaken, hij heeft beroemde boeken geschreven, zoals Medicatie Madness (op het verband tussen psychofarmaca en emotionele instortingen, zelfmoorden en gewelddadige handelingen), Het Ritalin-feitenboek (over het controversiële medicijn dat aan minderjarigen wordt gegeven), Onze kinderen terugvorderen (op de hyperdiagnosis vanAdhd over kinderen en het gebruik van drugs), Giftige psychiatrie (over de therapeutische waarde van psychotherapie in vergelijking met psychotrope geneesmiddelen en electro-shock).

De valse theorie van chemische onbalans en het effect van psychotrope geneesmiddelen - Uitgangspunt van Breggin het is de manier waarop psychofarmaca werken op de hersenen en hun gevolgen. Voor de Amerikaanse psychiater grijpen ze niet in op psychische problemen, die uitsluitend worden bepaald door de ervaring van mensen, maar alleen op hun eigen symptomenen op een heel specifieke manier. de psychische stoornissen ze hebben geen organische oorzaken en in feite, zegt de Amerikaanse psychiater, is ook de genetische oorsprong van de kwalen nooit bevestigd de beroemde 'chemische onbalans'-theorie, in plaats daarvan geëxploiteerd door farmaceutische bedrijven met name om het gebruik van psychotrope geneesmiddelen te rechtvaardigen antidepressiva, voorgeschreven voor naar verluidt lage serotoninespiegels bij patiënten nooit aangetoond. "In plaats van een decompensatie die niet bestaat opnieuw in evenwicht te brengen", legt de farmacoloog uit Laura Guerra, "De drugs ze maken er zelf een onbalans, die de hersenen compenserende mechanismen in te stellen om zich te verzetten tegen de door het medicijn veroorzaakte verandering, die daarom deneurotransmitter houding. Het brein bevindt zich daarom in een veranderde staat ”.

Als het rebound-effect wordt geïnterpreteerd als verergering - In deze gevallen zijn er twee mogelijkheden. De eerste is om het op te schorten psychofarmacon. Als dit echter te snel gebeurt, vinden de hersenen het moeilijk om snel terug te keren naar de vorige evenwichtstoestand en daarom kun je er een krijgen zeer sterke decompensatie, met een verwoestende terugval zowel op psychologisch als fysiek niveau, het zogenaamde "rebound-effect" o terugkaatsen. Het verdere probleem is dat i psychische symptomen e fysiek ze worden vaak niet herkend als een effect van het stoppen van het medicijn, maar worden vaak verkeerd gediagnosticeerd als een verslechtering van de mentale toestand van de persoon, waaraan andere medicijnen worden toegevoegd. Het alternatief voor het stoppen van het medicijn is een levenslange behandeling, 'alleen gerechtvaardigd door de onervarenheid van velen psychiaters om een ​​medicatiesuspensie veilig en comfortabel te beheren. " Zozeer zelfs dat nu drugs ze worden al jaren door mensen ingenomen, ondanks het feit dat langdurige behandeling meer kwaad dan goed doet.

Het effect van de "drug spell" en de effecten van antidepressiva en antipsychotica - In het boek Breggin legt uit hoe niet alleen de suspensie, maar ook de langdurige inname van drugs induceert een chronisch defect van de hersenen, dat wil zeggen een chronisering van de aandoeningen en ook het verschijnen van nieuwe. U kunt ook een bijwonen ernstige emotionele verergering (of "affectieve ontregeling"). Een laatste effect van de malfunzionamento hersenen chronisch is 'anosognosie' (of zelfs medicatie spellbindig, spell van het medicijn), met andere woorden het onvermogen van patiënten om het te herkennen negatieve effecten en tegenstanders waar ze aan lijden drugs.

"Antidepressiva kunnen een toestand van hypomanie of manie veroorzaken die, indien niet gediagnosticeerd als bijwerking van het medicijn, de diagnose bipolaire stoornis veroorzaakt"

Meer specifiek, Breggin analyseert de negatieve effecten van elke categorie psychotrope geneesmiddelen. Studies naar antidepressiva laten zien hoe ze zich gedragen mentale afwijkingen e behavioral, slapeloosheidangst agitatieimpulsiviteit, agressiegeweld, zelfmoord ideeën, slapeloosheid en daarom worden antidepressiva vaak geassocieerd met benzodiazepine. Deze medicijnen kunnen in een bepaald percentage van de gevallen een toestand van veroorzaken hypomanie of manie die, indien niet gediagnosticeerd als een bijwerking van drug activeert de diagnose van bipolaire stoornis en drijft daarom de artsen aan farmacologische behandelingen dat wordt soms echt cocktail, met de toevoeging van antipsychotica en stemmingsstabilisatoren.

Studies uitgevoerd op antipsychotica, vervolgt hij Bregginin plaats daarvan lieten ze zien dat deze medicijnen kan leiden tot een cerebrale atrofie en zwakzinnigheid. "Dat niet alleen," legt Guerra uit. “Er zijn ook andere zware bijwerkingen onomkeerbare, As de tardieve dyskinesie, waarbij de spieren van de faccia en Arti, tardieve akathisie, die een diepe en ondraaglijke staat van produceert agitatie. Om nog maar te zwijgen over het metabool syndroom, wat leidt tot gewichtstoename, tot suikerziekte'.

Benzodiazepines, lithium en stimulerende middelen - De benzodiazepine ze verminderen eigenlijk de angst, maar na een paar weken creëren ze verslaving e tolerantie, wat betekent dat de patiënt de doses continu moet verhogen om hetzelfde effect te hebben. Chronisch gebruik maakt ook suspensie ingewikkeld. Bovendien, significante studies laten zien hoe langdurig gebruik kan worden geassocieerd met het begin van zwakzinnigheid e Alzheimer. Lithium daarentegen, hoewel genoemd als stabilisator humeur zeer effectief, het is neurotoxische, en kan schade veroorzaken aan de schildklier e bijschildklierevenals ernstige nierproblemen. Eindelijk zijn er de stimulerende middelen, gebruikt voor de behandeling van syndroom aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), steeds vaker gediagnosticeerd bij kinderen. deze drugs ze worden gegeven omdat ze de concentratie zouden verhogen, terwijl ze, volgens Breggin, een soort obsessieve compulsieve stoornis veroorzaken. Ze handelen ook door de gedrag spontaan van bambino, waardoor het zogenaamde zombie-effect ontstaat. Niet alleen dat. Ze kunnen induceren, zoals de antidepressiva, manie en hypomanie, aan het doen stel de diagnose van bipolaire stoornis wat op zijn beurt leidt tot de toediening van andere medicijnen.

"In het geval van multitherapie beveelt de psychiater aan om één psychiatrisch medicijn tegelijk te verwijderen"

De op samenwerking gerichte persoonsgerichte aanpak - Om al deze redenen, legt hij uit Breggin, het is essentieel om te overwegen om te stoppen met medicijnen. In het boek Breggin presenteert zijn "collaborative person centered aanpak", een methode die de samenwerking van verschillende cijfers, waaronder i familie en het sociale netwerk van de patiënt. Volgens hem psychiater, het is in staat om de effecten van te minimaliseren schorsing, als ideeën van zelfmoordagressie geweld, ook een zeer pijnlijke psychose. Breggin legt uit dat dit proces erg langzaam en geleidelijk moet zijn om tijd te kunnen vrijmaken zenuwgestel om zijn situatie te herstellen evenwicht. De percentages van scaling ze moeten daarom minimaal zijn en bij het ondernemen van de riduzionevolgende u hoeft er geen symptomen van te hebben onthouding aan de gang, en in elk geval is het noodzakelijk om na elke reductie twee of drie weken te wachten. In het geval van multitherapy, The psychiater raad aan om er een te verwijderen psychofarmacon tegelijk, om te kunnen begrijpen of de bijwerkingen bijvoorbeeld te wijten zijn aan een psychofarmacon of aan de andere. de schorsing het kan echter ook leiden tot emotionele crises. Omdat het psychofarmacon produceert een emotionele onthechting, wanneer geschorst bestaat er een risico dat de problemen dat het activerende medicijn opnieuw tevoorschijn komen. Deze reacties moeten worden gevolgd via de psychotherapie. "In ieder geval", concludeert hij Breggin, “Het protocol moet aangepast zijn aan de persoon. Het belangrijkste is dat de patiënt in het midden van de beslissingen staat en bevoegd is. En dat al zijn familie en sociale netwerken erbij betrokken zijn. "

 Bron: Made The Daily